Een vraag voor de deskundigen onder ons

Ik heb een cavia beertje van 8 maanden oud, hij is samen met zijn broertje uit de opvang gekomen en was vreselijk bang. Als zijn broertje uit de kooi was raakte hij compleet in paniek.
Een aantal weken later begon hij te brommen tegen zijn broertje en zijn broertje zat constant in de hoek. Het moment waarop ik besloot ze uit elkaar te halen was toen er haren uitgetrokken werden en zijn broertje het echt uitschreeuwde. Nu zijn de hokken gescheiden maar hij zit wel naast zijn broertje. Zijn broertje is gelukkig, hij is rustig en erg lief!
Nu is het zo dat hij maar blijft piepen, echt continue. Al valt er niks te piepen, hij piept ook 's nachts. Hij krabbelt en knabbelt aan het plexiglas en ik word er een beetje moe van. Mijn andere cavia's piepen uiteraard ook en ik voel me heel welkom als ik thuis kom, maar dit wordt een beetje vervelend. Ook probeert hij me soms echt in mijn vingers te bijten als ik wil voeren en het te lang duurt als er bijvoorbeeld hooi in zijn voerbak ligt wat ik er eerst uit wil halen.
Laatst heb ik nieuwe pantoffels gehaald en die vindt hij vreselijk interessant, hij duikt er echt bovenop.
Hij krijgt onbeperkt hooi en voldoende groente, ook komt hij regelmatig uit zijn hok en is hij omgeven door andere cavia's. Hij zorgt alleen voor onrust, als hij begint te piepen ziet de rest ook aanleiding en volgt er een fluitconcert.
Zouden het de hormonen kunnen zijn van de puberteit? Is castratie een oplossing?
Ik vind castratie een behoorlijke ingreep voor zo'n diertje dus ik hoop dat er ervaringsdeskundigen zijn onder de bokkers

Alvast bedankt!