Geplaatst 
Loesje, ik kreeg der als ukkie van 12 weken oud. Samen met Annie. Ze gingen met z'n 2 in het oude hok van Platvoet en Floep. Met een rennetje. Ik zie ze nog zo op verkenningstocht gaan.
Loes was een schuw beestje, en kwam niet naar je toe als je bijv. het hok aan het verschonen was. Je zag der groeien, het werd echt een mooi diertje. Ze werd ook steeds brutaler. Als je het hok aan het verschonen was, moest mevrouw per se weten wat er in de emmer zat. Ze moest om je heen lopen en kijken wat je wel niet aan had.
Prachtig. Het was echt een brutaal smurfje geworden. Een mooierd. 
Toen werd Annie ziek, ontstoken ogen en moeilijk ademhalen. Ze ging heel snel achteruit en toen we naar de dierenarts gingen was het voor haar al te laat, mixomatose. Loes ging aan de antibiotica, iedere dag moesten we 's ochtends en 's avonds de antibiotica in der bekje doen. Het leek allemaal te helpen. Ze bleef rondlopen. Helaas ging het na een paar dagen toch slechter, ze begon moeilijk te ademen enz. Toen hebben we besloten om der maar te laten gaan. Op 26-11-2007 hebben we mijn smurfje in laten slapen... We hebben Loes en Annie een dikke 2 jaar gehad.
Eén van de eerste foto's van Loes. We hadden der nét.
En hoe lag Loessel graag als de zon eventjes scheen?
'Ik ben heulemaal niet nieuwschierig hoor.'
In't voorjaar.
Een foto uit de laatste serie die ik gemaakt heb. Deze zomer nog.
Van Loesje naar Loes.
En Annie.
