Geplaatst Gisteravond is een van mijn honden aangereden en ter plekke overleden.
Beertje, zo heette hij, is samen met Boomer weg gelopen. Iets wat deze 2 vaker deden, hier heb ik al eerder een topic over geplaatst. Wanneer deze 2 samen weg lopen is er geen houden aan. Natuurlijk proberen wij dit te voorkomen maar maandag middag ging het mis. Bouwvakkers duwen het hekje open en de honden zijn weg. Mijn 3e hond, een blonde labrador bleef gelukkig wel in de tuin.
We zijn achter ze aan gegaan, maar dat heeft niet kunnen baten. De hele middag zelf gezocht op plekken waar we dachten dat ze konden zijn, maar helaas..
savonds na lang zoeken besloot ik de dierenambulance te bellen. (ik weet dat het erg laat is, maar bij eerdere ervaringen kregen ze geen oproepen binnen dus gaf ik die moed een beetje op)
maar wat bleek nu, er was een oproep geweest..10 minuten voor dat ik belde..de witte hond (beertje) was aangereden en opslag dood. Hij werd aan de kant van de weg gelegt zodat wij hem op konden halen.
Boomer liep er nog steeds rond te zwerven maar niemand kreeg hem te pakken. In paniek is hj waarschijnlijk een weiland in gevlucht. Probeer dan maar eens een zwarte, dove hond te vinden op een weg zonder verlichting. Dat was geen doen.
Teleurgesteld en vreselijk verdrietig zijn we terug gereden naar huis. Het enige wat ik kon was huilen, ijsberen en huilen. wachten op Boomer.
om half 11 savonds stond hij ineens voor de deur. Mijn labrador hoorde hem aankomen en sloeg aan. Hij is gezond, maar van slag. Het is Boomer niet meer.
Vanmorgen heb ik hem gewassen en bij geknipt (klitten en lading ta kjes in zijn krullige vacht). hij ziet er weer fris uit en gedraagt zich ook super. Hij is vreselijk anhankelijk nu, laat me geen seconde alleen. Het is moeilijk om ze zo te zien.
Waarom is dit gebeurd. Beertje is 4 jaar geworden. Zo`n mooi dier, aparte kruizing. Het is een erg moeilijke hond geweest maar dit verdiende hij niet. Ik was echt dol op hem.
Ben nu nog steeds van slag en weet niet hoelang het duurt voordat ik er over heen kom.
Beertje is de 3e hond die ik verlies.
Mijn 1e hond raakte ik na 1,5 jaar kwijt aan kanker. Hij is maar 1,5 geworden.
mijn 2e hond na 10 maand wegens hartfalen, hij is 4,5 geworden. (het dierenasiel heeft dit van ons achterhouden!, asiel is kort erna ook gesloten wegens fraude)
en nu beertje, 4 jaar oud.
Er is niets meer aan te doen, en toch kijk ik steeds of ik hem niet ergens zie lopen, of ik hem ergens hoor. Ik hoop nog steeds dat het allemaal niet waar was.Maar dat is het wel. beertje ligt begraven in de achtertuin. Ik had hem nog een laatste aai willen geven maar daar had ik gisteravond geen kracht meer voor. Hier baal ik nu vreselijk van.
Ik wou dat dit nooit gebeurd was.
Witte is Beertje, Zwart is Boomer, Labrador is Dikke
We zijn wel een beetje aan het kijken naar een vervanger. Ik weet dat het vroeg is, en dat we het beter kunnen laten maar we (vooral mijn vriendin) voelt een enorme leegte die opgevult moet worden. Ik kan me er moeilijk bij neerleggen en heb moeite met een vervanger, maar aan de andere kant zal dat onze honden opvrolijken. Iets wat ze nodig hebben.
Mocht je dit lezen en iemand kennen die afstands moet doen van de hond, of pup, pm even. wie weet is het een klik. We doen het rustig aan en zullen pas een hond aanschaffen als het zeker weten klikt.
Beertje (10-10-2003/19-11-2007)
