Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-07 16:13

Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 16:13

In augustus hebben we onze schat, een beagle, moeten laten inslapen...
We wisten dat het zou gebeuren en het was beter voor haar, maar het gemis wordt er niet minder op ...
Elke dag denk ik nog aan haar, mijn schat.. Sommige dagen gaat het beter, maar andere dagen is het net alsof het pas gebeurd is.

Sorry voor dit waarschijnlijk nutteloze topic, maar ik moet het toch even van mij afschrijven.
Ze zeggen dat het wel betert .. sommigen zeggen (of denken) "het is maar een hond" .. maar het is toch enorm moeilijk.
Ze is (in mijn ogen) veel te vroeg moeten gaan. Gelukkig dat ze het nog goed heeft gehad tot het einde en de dingen heeft kunnen doen die ze leuk vond, totdat het echt niet meer ging. Dat biedt ergens wel troost, maar toch is het nog steeds erg moeilijk.

Ik mis haar ontembaar enthousiasme, haar vrolijkheid als ik binnenkwam (ookal was ik maar 2 minuten weg), haar zachte vacht, haar lieve koppie, zelfs haar gesnurk .. Had nooit gedacht dat het zoveel pijn zou doen...

Maarja, ze is er niet meer, ze heeft het goed gehad en ze heeft geen pijn gehad. Het leven gaat door... zonder haar...

**Geplaatst**: 30-10-07 16:16

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 16:16

Hey meisje, heel veel sterkte!
knufjes

**Geplaatst**: 30-10-07 16:26

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 16:26

héél veel sterkte meisje!
Ik snap helemaal wat je doormaakt, ik heb om werelddierendag mijn cavalier laten inslapen op 7jarige leeftijd. Véél te vroeg!
ik mis hem ook nog steeds, ik mis onze momenten. Onze hond snurkte ook en sliep altijd bij me. de eerste nachten kon ik gewoon niet slapen omdat ik hem niet meer hoorden. Ik raakte in paniek omdat ik dacht dat er wat was met hem. Ik heb het nog nooit zo moeilijk gehad als bij het verlies van hem.

Echt héél veel sterkte! Als je er over wil praten, mag je altijd pb'en!

**Geplaatst**: 30-10-07 19:18

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 19:18

mijn caaf is gister een jaar dood maar het gevoel is nog teeds dat het gister was.. er gaat bijna geen dag voorbij of er komen wel weer vriendjes op bezoek (ranen) die ik er niet wil hebben.. maar ja wat kun je er aan doen.? terug krijgen wil jammer genoeg niet alleen met andere dingen bezig gaan die je een beetje afleiding geven maar het blijft moeilijk..

heel veel sterkte en er komt een tijd dat je hem een plekje kunt geven.! en dit een nutteloze topic.? nee hoor, zoiets is niet 123 over en kun je ook niet zomaar vergeten.

**Geplaatst**: 30-10-07 20:22

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 20:22

Ik kan je verdriet heel goed begrijpen hoor!!!
Heel veel sterkte met je enorme verlies...

**Geplaatst**: 30-10-07 20:24

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 20:24

Ik begrijp jou verdriet.
Mijn hond is ook vrijdag op erg jonge leeftijd overleden(op 1 jarige leeftijd).
Iemand zei zelfs tegen mij 'Maar zo'n hond ken je nog niet goed genoeg daar kun je nog geen band mee hebben'..
Toen werd ik ook echt even sprakenloos, en inderdaad opmerkingen van 'Het is maar een hond'

**Geplaatst**: 30-10-07 20:58

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 30-10-07 20:58

Ik kan dat goed begrijpen ja. Het is en blijft moeilijk.
Heel veel sterkte nog met het een plekje geven.

**Geplaatst**: 01-11-07 19:10

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 01-11-07 19:10

Ik kan je heel goed begrijpen. Mijn hond Timmy is nu 1,5 jaar geleden overleden op 15 jarige leeftijd en ik mis hem nog steeds. Mensen zonder dieren begrijpen je al helemaal niet, dan krijg je inderdaad te horen "het is maar een hond" Nee! het was mijn maatje. Als je kind doodgaat dan zeg je toch ook niet ach het is maar een kind. Ik weet het het is niet te vergelijken maar mijn hond was ons gezindslid. Sterkte met je verdriet, ik leef in ieder geval met je mee.

**Geplaatst**: 01-11-07 19:13

Re: Het gemis wordt er niet minder op ...

Geplaatst: 01-11-07 19:13

Ik weet precies wat je doormaakt..
Mijn vogeltje was afgelopen augustus alweer 2 jaar dood

Dan hoor je soms "het was maar een papegaaitje", maar het was toch mijn kleine vriendinnetje. Vaak als ik de ander zie zitten (het mannetje) denk ik aan haar en word ik weer een beetje verdrietig.
Ik snap echt wat je doormaakt, heel veel sterkte en trek je maar niets aan van die onwetende mensen die zulke opmerkingen maken Knipoog

Die zijn die zorgen niet eens waard!!