Geplaatst Na 2 weken waren we ineens 1 van de katten kwijt. Wij dus alle kasten doorzocht omdat ze zich nog weleens verstoppen. Niets te vinden, ook de volgende dag niet.
Dus een hele zoekactie op touw gezet, briefjes opgehangen, amivedi ingeschakeld, zelf gezocht, helemaal niet maar dan ook echt niets te bekennen. Wij wonen in een appartement dus de katten kunnen niet zomaar naar buiten. Zijn ze ook niet gewend, ze zijn bij mij geboren zelfs.
Ergens had ik de hoop dat ie gewoon bij iemand thuis zou zitten en daar verwend werd.
Kwam ik net thuis van mn werk, hing er een briefje van mn buurvrouw op de deur dat er een dode kat in haar schuur lag. Of we wilden kijken of dat die van ons was. Toen wist ik al zeker dat het foute boel was. Ze had er namelijk ook bij gezet dat het een witte kat was en die zijn er niet zoveel.
Ik durfde zelf niet te kijken, omdat ik erg bang was voor wat ik te zien zou krijgen, dus mijn vriend is daarnet geweest. Jahoor het was hem. Het arme beest is gewoon een hongerdood gestorven. En hij was pas 4.
Ik ben hier zo ontzaglijk naar van. De buurvrouw zei nog dat ze de deur regelmatig open had gehad en niets gezien of gehoord had. Het was ook zo'n bang mannetje.
Aan ons dus nu om dit te verwerken. Lieve kleine man, rest in peace!
