Geplaatst Ik ging gister door de stromende regen even mijn paard voeren en hij staat op 10-20 minuten fietsen afstand.
Op de heenweg zag ik een hond in de berm liggen, maar daarachter was een wandelaar, ik dacht dus dat die hond van die wandelaar was.
Maar toen ik terugkwam van mijn paardje (op ongeveer 5 minuten afstand) Lag die hond er nog steeds.
Ze zat te rillen van de kou. Ik stapte van mijn fiets en liep naar haar toe, maar ze deed grommen.
Ik ging op mijn hurken zitten en ik zei op een heel blij toontje van, ga je mee naar huis en ik keek haar dus zo aan.
Toen stond ze op en kwam ze naar me toe, ik mocht haar aaien en knuffelen enzo.
Ik liep dus weg en ik riep haar met me mee, ik had haar ondertussen de naam Bruno gegeven.
Was een stoere boxer, toen wist ik nog niet dat het een teefje was. Ze volgde me overal, maar niet als ik op mijn fiets ging zitten.
Ze was al wat ouder, ze heeft een beetje wit bij haar mond en de rest was donker. Ook liep ze al niet meer zo lekker.
Er kwam een auto op de weg naar huis toe naar me toe gereden en vroeg of die hond van mij was.
Ik zei dus nee, want ik had haar net gevonden. Die mensen wouden haar ookal mee naar huis nemen,
maar aan hun liet ze haar tanden zien. Maar ik vervolgde mijn weg, ondertussen was ik ookal helemaal doorweekt.
De hond had me dus de hele weg gevolgd, zonder riempje. Alleen op de Rijksweg waar ik woon,
heb ik haar vastgehouden aan de riem.. Je weet maar nooit. Kwam ik dus aan thuis.
Mijn eigen honden natuurlijk reuze enthousiast!
Nog een vriendje. Alleen die van mij zijn reutjes en zaten er al meteen bovenop.Dus heb ik ze uit elkaar gezet. Khad Bruno helemaal afgedroogt met een oude handdoek en hem laten liggen in de kamer.
Khad ook de politie gebeld en mijn vader dat er een hond in de ren zat
. Ik moest naar mijn moeder toe in Roermond.We hebben een grote ren met een nachthok eraan, waar het warm is. Daar had ze een dik dekentje waarop ze kon liggen,
eten en drinken. En een bal voor de zekerheid.. maar ze was zo uitgeput dat ze meteen ging liggen.
De brokken waren ondertussen wel al op!
In de tussentijd dat ik naar mijn moeder was (bleef daar overnachten).
Zijn de baasjes langsgeweest van Bruno om haar op te halen. Ze was al bijna 2 dagen weg!
En overal hadden mensen haar gezien, maar niemand die haar mee naar huis nam. Ik kwam er ook achter dat ze Angel heet.
Maar nu komt het..
Ik kom net van fluiterkorps af (10 uur 's avonds) en ik zie daar een grote bos bloemen staan.
Mijn vader kwam naar me toe lopen en zei dat ik die van de baasjes van Angel had gekregen en dat ze graag eens wouden dat ik
langs kwam, want ze vinden het gewoon buitengewoon dat Angel met mij meeliep, want ze was heel erg eenkennig.
Ik vind dat echt zo lief van die mensen dat ik die bos bloemen heb gekregen!
Maar ik kreeg het ook echt niet over mijn hart om dat beestje in de regen te laten liggen.
Ik moest dit gewoon even kwijt
En ik ga ook zeker langs bij die mensen, kijken hoe Bruno het maakt 
Groetjes Michelle!!
Goed van jou dat je toch de moeite hebt genomen voor Angel. 
