
Vorig jaar zijn ze in de zomer 18 dagen naar een pension geweest. Goed pension overigens, heb er lang naar gezocht

Elmo is altijd al een kletskous geweest, maar tussen kletsen en jammeren zit een gigantisch verschil. Als ik achter de pc zit, dan zit ie op de gang of op de logeer-/kattenkamer te jammeren. 's nachts staat ie voor de deur te jammeren. Ben ik beneden en staat de deur niet open, dan jammert ie voor de woonkamerdeur. Laat ik hem erin, dan staat ie te jammeren in de keuken of beneden in de hal. Ben ik in de keuken, dan loopt ie in de kamer te jammeren.
Het is voor iedereen momenteel echt rampzalig. Wij worden de helft van de tijd 's nachts wakker gehouden (en ik ben er van overtuigd dat de buren het ook horen), dus wij zijn het inmiddels ook aardig zat... Mn mijn vriend. Elmo loopt steeds gestresster rond en Koekie schrikt zich ook iedere keer wild als we Elmo bij de deur wegjagen. Koek is toch al vrij gestrest van zichzelf. Ze is ook veel meer de aandacht op aan het eisen, ze begint ook te zeuren en vooral aan deuren te krabben.
Inmiddels zijn we dus 13 maanden verder sinds ze uit het pension zijn en ik weet echt niet wat ik er mee aan moet vangen. In de tussentijd zijn ze bij de dierenarts geweest voor enten en een globale controle, we hebben het genegeerd, we hebben 'm juist extra veel aandacht gegeven, we hebben 'm een tijdje naar buiten gelaten, we hebben Feliway geprobeerd (in eerste instantie ivm Koekie, maar het plassen werd eigenlijk alleen maar erger), niks lijkt te helpen.
Wat kan ik in vredesnaam nog doen? Dit is geen leefbare situatie in elk geval...
