we hebben hem vorige maand moeten laten inslapen. mijn zusje had er al een topic over geopend op de dag dat hij werd ingeslapen maar heb het toen zelf niet kunnen lezen omdat ik hem naar zijn plaats van bestemming, het eindpunt, aan het chaufeuren was met veel gesnotter... hij was pas 3 jaar oud en toen al "op" dus ja het was veel te snel...
hij is nooit mijn hond geweest maar echt de hond van mijn moeder, daar had hij zo een speciale band mee dat ik zeker wilde dat dat nooit vergeten zou worden en hoe speciaal hij in dat huishouden bij mn moeder thuis is geweest, vandaar dat filmpje.
helaas was zijn "geluk" niet op, maar zn lijfje wel, want tja, hij had nog zo graag door willen gaan maar zijn lijfje liet het gewoon niet meer toe, dat was zo ontzettend sneu..
zat trouwens toen ik het filmpje had gemaakt en er naar keek gewoon te huilen als een klein kind (en ik ben verdorie 25)