Geplaatst In het begin leek het geweldig te gaan toen hij z'n dieet had.
Hij at weer goed, maar kwam niet aan.
Al snel had hij geen zin meer in het voer, hij werd dunner en dunner.
Met de week ging hij achteruit. Hij werd zwak, begon steeds minder te eten en te drinken.
Vanaf eergister wilde hij helemaal niet meer eten. Z'n botten staken uit, hij kon niet meer op z'n benen staan.
We hebben gister besloten om hem in te laten slapen, dat is beter voor hem.
Vandaag om 15:30 hadden we een afspraak bij de DA.
In de auto vondt hij het geweldig, hij zat helemaal om zich heen te kijken.
Toen we bij de dierenarts kwamen zijn m'n moeder en broertje met hem naar binnen gegaan. M'n vader en ik bleven wachten in de wachtkamer.
Hij kreeg een injectie zodat hij in slaap viel. M'n moeder kwam met hem naar de wachtkamer.
Het duurde een tijdje voordat ie sliep, hij werd nog heel misselijk.
Arme 16 jarige kat..Daarna is het gewoonlijk dat een kat nog 1-2 prikken krijgt waardoor de ademhaling stopt, het hart stopt met kloppen en de kat overlijd.
Bij Dicky was dit niet het geval, hij bleef vechten voor z'n leven. Na 3 prikken in z'n poot was hij nog niet overleden.
Hij kreeg een 4e injectie, dit keer in z'n borst. Maar meneer bleef nog vechten voor z'n leven.
Mijn kleine vechtertje!
Hij kreeg dus nog een 5e injectie en is toen ingeslapen.
Het is vreemd dat hij er ineens niet meer is, ik heb nog gewoon het idee dat als ik zo boven kom hij daar gewoon is.
Voor hem is het beter zo, maar voor ons is het moeilijk natuurlijk.
We hebben hem toch 16 jaar gehad, ik kan me niet anders herrineren dan dat hij bij ons in huis is.
Lieve Dicky, we zullen je nooit vergeten!!
