Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-07 13:48

Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-07 13:48

Meestal denk ik er niet aan maar áls ik er dan weer over na denk borrelt het schuldgevoel weer op...
Ik heb zo ontzettend het gevoel dat het mijn schuld is. Niet alleen omdat ik waarschijnlijk degene was die het deurtje had opengelaten maar ook omdat de cavia waarschijnlijk dood is gegaan na de dood van de konijn. Zal het verhaal dan maar even vertellen vanaf het begin ong. Knipoog

Toen ik nog een heel klein meisje was...
Kreeg ik een leuke bruine konijn. Ik noemde em Bruintje Vork

Na een paar jaar kreeg die jongen, ik mocht één jong houden. Ik koos voor de zwarte. Genaamd; Blacky (hoe toepasselijk Vork

). Jammergenoeg kon moeder het niet zo goed met dochter vinden dus moest ik kiezen -> Hield ik de zwarte of de bruine? Uiteindelijk koos ik voor de zwarte.

Dit bleek de goeie keus

Blacky groeide op en bleek een ontzettend nieuwsgierig beestje te zijn wat graag geaaid werd en altijd rustig bleef zitten. Een tijdje later kwam er ook een cavia. Geen idee meer hoe die heette. Deze moest dan maar bij Blacky in het hok. Kleine Black was hier niet bepaald blij mee, stampen, erachter aan zitten enz. Maar al gauw werden ze dikke vrienden!

De cavia lag altijd lekker met zijn voorpoten over de rug van Blacky. Konijn vond het geen probleem. Echt hele dikke maatjes. De cavia bleef schuw maar als ie op de rug zat van knijn kon hij de hele wereld aan en bleef ie altijd mooi zitten Clown

Tot op een dag...
We zouden die dag weg en voordat we gingen keek ik nog even bij Knijn en cavia. Deurtje open, even aaien en even gedag zetten. Mijn moeder riep dat we écht weg moesten. Dus ik me haasten om bij de auto te komen. Toen we laat die middag weer thuiskwamen keek ik weer even bij Knijn en cavia.. Maar wat bleek; de deur van het hok stond wagenwijd open. De konijn en cavia zaten overigens nog rustig. Ik riep mijn vader om even te kijken. Op het eerste gezicht leek er niets aan de hand. De konijn (en cavia) zaten er rustig bij en knabbelden op wat eten. Maar al gauw kwam mijn vader dat er een 'gat' in de buik zat. Later bleken daar ook nog maitsen (hoe noem je dat? Iig van die larven van een vlieg.) in dat gat zaten. Heel vies dus. Mijn vader naar de dierenarts. Ik mocht niet mee...

Een tijdje later kwam hij weer terug met een doos... Ik zag de doos, een andere dan waar mijn vader mee wegging. Ze bleek afgespoten te zijn. De DA had gezegd dat het geen nut zou hebben om het te verbinden, bovendien bleek het gat nóg groter te zijn. Ik mijn verdriet even bij de cavia uitstorten...

Volgende dag kwam ik wéér bij de cavia. Arm beest zat helemaal in het hoekje van het hok en (echt waar) het leek of ie huilde. Zijn ogen waren helemaal nat, njah het leek gewoon of ie écht huilde. Hij wíst gewoon dat zijn maatje waar hij zich zó thuis bij voelde weg was en ook niet meer terug zou komen. Dat idee had ik tenminste wel.

Ook at de cavia helemaal niets meer, zelf niet meer van die konijnenbladen waar ze beide altijd zo gek op waren. Drinken wou ie ook niet. De cavia was gewoon te aaien zonder dat ie ook maar wegkroop. Het boeide em allemaal niets meer. Ik dacht echt dat ie weg wilde. Die middag had mijn vader em naar binnen verplaatst en probeerde ik em te dwingen iets te eten. Maar hij hield zijn tanden stijf op elkaar... Smiddags stierf ze, haast in mijn handen Verdrietig

---------------------
Het is al héél lang geleden en misschien is het wat hectisch getypt maar zo is het gewoon gegaan. Het voelt eigenlijk best wel goed om het even helemaal van me af te schrijven Bloos

Als ik er weer aan denk krijg ik meteen zo'n schuldgevoel. Had ík dat deurtje nou maar dichtgedaan hadden ze nu beide nog geleefd of waren ze van ouderdom gestorven... Maar aan de andere kant.. Kan ik me weer niet voorstellen dat ik het deurte wagenwijd open heb laten staan. Kan niet opengewaaid zijn door de wind. Aangezien daar geen wind kon komen.

BTW; Waarschijnlijk heeft de kat het gat gemaakt maar daar was geen 'bewijs' voor. Hij had er wel bij gekund....

Pff, dat ben ik even kwijt... xP

[edit]
Sorry voor het lange verhaal.

**Geplaatst**: 11-04-07 13:51

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 13:51

Jeetje, das ook niet fijn!
maar je moet er geen schuld gevoel aan houden, daar maak je je zelf alleen maar gek mee!
Iig nog heel veel sterkte toegewenst

**Geplaatst**: 11-04-07 13:57

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 13:57

Dat gat van de larven komt denk ik niet door een kat

Dit kan gebeuren door warmte en vocht van urine van de beestjes etc,... ik heb op een boerderij stage gelopen en daar hebben we dat ook eens gehad. Ik snap het verband daarom ook niet helemaal door het open deurtje en de maden...

Al met al nog een vervelende situatie. Mijn caaf is in Februari doodgegaan en toen ik hem begraafde kriegelde bij mij ook de tranen over de wangen Bloos

**Geplaatst**: 11-04-07 13:58

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 13:58

Bakkie dat is nooit leuk zoiets, maar je moet jezelf er niet de schuld van geven. Zoiets kan iedereen overkomen, en misschien had je het hok wel dichtgedaan en heeft iemand anders het open gezet. Who knows?

Maar wat ik even wil zeggen vorig jaar Augustus/September is mijn konijntje ook ingeslapen. Ze was nog niet eens 2 jaar oud. Ik kwam bij haar hokje en ze was gewoon anders dan anders.. Dus ik haar even geaait en gekeken of ze iets had. Toen ik ineens met m'n hand in de maden om zat te klauwen Ziek

Ze had een gigantisch gat boven haar staart waar het krioelde van de maden. Die zaten haar gewoon op te eten. Ik helemaal panisch m'n moeder opgebeld, mijn buurman is dierenarts. Dus ik snel darheen, hij was niet thuis hij was in de praktijk. Hij zou zo thuiskomen en dan belde ze wel even.
Toen ging de telefoon dat was buurvrouw, ik moest gelijk maar komen met knijn. Ik er dus heen nouja daar was geen redden meer aan. Heeft toen dus een spuitje gehad. Maar hij zei dat het waarschijnlijk kwam door de vele muggen die er waren. Ze gingen eitjes leggen op warme plekken, en ja als dat gaat broeien dan is het te laat. Je kan er ook niets aan doen dat kan in een paar uur al gebeuren..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-07 14:03

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-07 14:03

Cyntje schreef:
Dat gat van de larven komt denk ik niet door een kat
Dit kan gebeuren door warmte en vocht van urine van de beestjes etc,... ik heb op een boerderij stage gelopen en daar hebben we dat ook eens gehad. Ik snap het verband daarom ook niet helemaal door het open deurtje en de maden...

Al met al nog een vervelende situatie. Mijn caaf is in Februari doodgegaan en toen ik hem begraafde kriegelde bij mij ook de tranen over de wangen

Zo had ik het nog nooit bekeken, dus als ik het goed begrijp hoeft het 'gat' niet door de kat zijn gekomen maar kan het ook zijn dat er 'gewoon' maden in zijn gekomen die het 'gat' als het ware hebben gemaakt? Lachen

**Geplaatst**: 11-04-07 14:24

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:24

HorseGurl13 schreef:
Cyntje schreef:
Dat gat van de larven komt denk ik niet door een kat
Dit kan gebeuren door warmte en vocht van urine van de beestjes etc,... ik heb op een boerderij stage gelopen en daar hebben we dat ook eens gehad. Ik snap het verband daarom ook niet helemaal door het open deurtje en de maden...

Al met al nog een vervelende situatie. Mijn caaf is in Februari doodgegaan en toen ik hem begraafde kriegelde bij mij ook de tranen over de wangen

Zo had ik het nog nooit bekeken, dus als ik het goed begrijp hoeft het 'gat' niet door de kat zijn gekomen maar kan het ook zijn dat er 'gewoon' maden in zijn gekomen die het 'gat' als het ware hebben gemaakt?

Ik weet wel zeker dat dit het geval is geweest.
Het is heel naar, maar kan gebeuren,
dat open deurtje heeft er werkelijk NIETS mee te maken.

**Geplaatst**: 11-04-07 14:28

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:28

Ja want in een middag komen er nog geen maden in een wonde tenzij er al veel vliegen in de buurt waren ( duurt ook nog even eer de vliegeneitjes uitkomen). Maden kunnen ook wondes maken.

**Geplaatst**: 11-04-07 14:29

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:29

kunnen maden zich zo snel ontwikkelen en verspreiden? hoe kan je dit voorkomen? ik heb dit jaar namelijk voor het eerst nijnen. ik zie ze zeker 2 keer per dag met voeren en aanhalen en met mooi weer lopen ze los in de tuin onder mijn toezicht.

TS; de maden had je op een andere manier kunnen voorkomen denk ik, maar het openlaten van het deurtje staat volkomen los van hun overlijden.

**Geplaatst**: 11-04-07 14:30

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:30

Gewoon het hok goed schoonmaken, regelmatig controleren, konijnen eventueel wassen,... gebeurde bij de caafjes op mijn stageplek ook regelmatig!

**Geplaatst**: 11-04-07 14:31

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:31

Maden kan je voorkomen door het hok regelmatig te reinigen. de vliegen komen op de mest af en leggen er hun eitjes

**Geplaatst**: 11-04-07 14:33

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:33

dan moet het geen problemen opleveren. iedere ochtend haal ik de natte plek eruit en de meeste keutels.
moet dus met warm weer ook de keutels die los op de tegels in de onderren weghalen, want die laat ik nu liggen omdat ik er zo rot bij kan. die haal ik dus maar 1x per week weg als het hele hok van onder tot boven wordt schoongeboend.

**Geplaatst**: 11-04-07 14:38

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:38

Wij hebben van dat horregaas voor het gaas van het hokje waar de muggen niet doorheen kunnen komen. Zo voorkom je dat de muggen niet in het hok komen. Als je ze even los hebt kun je het niet voorkomen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-07 14:53

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-07 14:53

Ok, bedankt Lachen

Dan had dat openstaan er dus niets mee te maken, zou dat veel pijn gedaan hebben?...

**Geplaatst**: 11-04-07 14:54

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 14:54

HorseGurl13 schreef:
Ok, bedankt

Dan had dat openstaan er dus niets mee te maken, zou dat veel pijn gedaan hebben?...

Lijkt mij wel als die maden het konijn als het ware aan het opeten zijn..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-07 14:56

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-07 14:56

wendely schreef:
HorseGurl13 schreef:
Ok, bedankt

Dan had dat openstaan er dus niets mee te maken, zou dat veel pijn gedaan hebben?...

Lijkt mij wel als die maden het konijn als het ware aan het opeten zijn..

Domme vraag van me natuurlijk Vork

**Geplaatst**: 11-04-07 15:16

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 15:16

-> BB

**Geplaatst**: 11-04-07 16:15

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 16:15

Wat rot dat je met zo'n gevoel rondloopt.. Toch denk ik niet dat het uitmaakte of het deurtje open stond of niet.
Afgelopen zomer hadden wij een lammetje, we voerden wel 7 keer per dag met de fles. Mekkie werd steeds sterker, liep lekker aan de riem mee, sliep bij ons in huis..
Op een dag zag ging ik paardrijden, was al wat laat, Mekkie stond in het landje naast mijn pony aan een spit. Normaal stond ze altijd op, dit keer niet.. Ik ging snel rijden, want had haast.. Toen ik mijn pony terug zette in het land reageerde Mekkie weer niet. Het bleek dat hij een ziekte had die bij lammeren voorkomt, als ze eerder bij de veearts was geweest hadden ze misschien nog wat kunnen doen maar in plaats daarvan overleed ze in de auto er naar toe.. Als ik dus niet zo stom was geweest en even had gekeken waarom Mekkie niet reageerde was ze nu niet dood geweest.
Ik voel me schuldig, maar het feit dat ze bij ons de beste tijd van haar leventje heeft gehad troost wel.

**Geplaatst**: 11-04-07 16:19

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 11-04-07 16:19

Dit komt helaas vaker voor bij konijnen, dat ze worden opgegeten door maden.

Heeft niets te maken met het al dan niet open laten staan van een deurtje Lachen

.

**Geplaatst**: 12-04-07 18:03

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 12-04-07 18:03

benangelique schreef:
kunnen maden zich zo snel ontwikkelen en verspreiden? hoe kan je dit voorkomen? ik heb dit jaar namelijk voor het eerst nijnen. ik zie ze zeker 2 keer per dag met voeren en aanhalen en met mooi weer lopen ze los in de tuin onder mijn toezicht.

TS; de maden had je op een andere manier kunnen voorkomen denk ik, maar het openlaten van het deurtje staat volkomen los van hun overlijden.

Het gaat vaak heel snel zonder dat je het door hebt
Let er ook goed op als je konijn in diarree is, dat je dat
goed schoonmaakt iedere keer, want dat is ook een lekker omgeving voor de maden.
(en wacht natuurlijk niet te lang om naar da te gaan bij diarree)

**Geplaatst**: 12-04-07 18:11

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 12-04-07 18:11

Apple schreef:
Dit komt helaas vaker voor bij konijnen, dat ze worden opgegeten door maden.

Heeft niets te maken met het al dan niet open laten staan van een deurtje .

gebeurd dit vaker dan. Dan dnek ik ook wat er met mijn vorige is gebeurd, jaren geleden. Heb haar trouwns niet meer gezien toen ze overleden was maar als ik het verhaal van mijn moeder hoor denk ik haast van wel.

**Geplaatst**: 12-04-07 21:00

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 12-04-07 21:00

mijn konijn heeft het ook gehad jaren terug. hij was ook al oud en kon zichzelf niet meer helemaal schoionhouden. ik was het huis uit (konijn bleef bij mn ouders) en mn ma zag het ineens. die is ook afgemaakt. was al tever heen

**Geplaatst**: 06-06-07 09:48

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 06-06-07 09:48

splash1999 schreef:
Apple schreef:
Dit komt helaas vaker voor bij konijnen, dat ze worden opgegeten door maden.

Heeft niets te maken met het al dan niet open laten staan van een deurtje .

gebeurd dit vaker dan. Dan dnek ik ook wat er met mijn vorige is gebeurd, jaren geleden. Heb haar trouwns niet meer gezien toen ze overleden was maar als ik het verhaal van mijn moeder hoor denk ik haast van wel.

Ja dit gebeurt wel vaker
vooral die hele broeierige dagen dan gaat het snel

**Geplaatst**: 06-06-07 10:42

Re: Nog steeds schuldgevoel na dood konijn (en daardoor cavia)

Geplaatst: 06-06-07 10:42

Het heeft idd niets met het deurtje te maken. Goed dus dat je je schuldgevoel hier gedeeld hebt, want nu weet je dat je er echt niets aan kon doen Lachen

.

Mijn konijn Rambo, een wit/zwarte hangoor, is er ook aan overleden. Aasvliegen (die groene zijn dat) hadden eitjes gelegd bij zijn balletjes, dat is een mooi warm plakjes daarvoor. Ik pakte Rambo niet elke dag op, daar hield hij nl. niet zo van, dus toen ik de maden ontdekte was het al te laat. Ik heb er alles aan gedaan om ze nog weg te krijgen, ik word nog misselijk als ik er aan denk, maar het mocht niet meer baten.

Ze gaan ook vaak in wondjes e.d. zitten, maar er hoeft niet altijd eerst een wondje te zijn.