Geplaatst Mijn buurmeisje en oppaskindje Isabelle.
Zwarte Piet had een briefje in haar schoentje gedaan, dat we naar haar tante in België moesten gaan, dat hij haar cadeau daar had verstopt... en ik moest mee...
Stiekem wist ik al wat het zou zijn, een klein katertje van een week of 4, gevonden achter een snackbar.
Toen we daar aan kwamen en even in de kamer zaten kwam je onder de bank uit, klein mager, bang, maar oh zo leuk.. Isabelle vond je geweldig, zoals een kind van drie dat kan vinden, ik vond je schattig, maar je wormenbuikje beviel me niet zo. TOch hebben we besloten je mee te nemen naar Nederland!
De volgende ochtend zijn we meteen, samen met je nieuwe baasje naar de DA geweest, ff checken! Je was goed gezond, en na een wormenkuurtje een speelse, lieve maar vooral kindvriendelijke kater.
Isabelle mocht je opvoeden, iets waar ik het niet altijd mee eens was, maar je ontpopte je tot een kleine kindervriend. waar Isabelle was was jij, en deed ze te wild met je? dan pakte je haar wel terug.
Ik vond je leuk, maar niet bijzonder. Ik had mijn Moortje en Joey en kwam als ik oppaste met jou knuffelen, verder niet.
Wel ging ik altijd met je mee naar de DA. Zo ook voor je castratie.
Dat was even schrikken! Je hartje was niet helemaal goed.
Even afwachten, en een paar maandjes later was het helemaal ok.. je werd gecastreerd.
Daarna kon je lekker naar buiten.
Dat versterkte je band met mij niet.. de andere buren trokken je voor, jij mocht in de tuin, in huis... en MOor en Jojo mochten niks.. werden weggejaagd. Omdat die eerst niet buiten kwamen en jij wel, kwam er een felle strijd toen Moortje en Joey naar buiten mochten...
Regelmatig kwam Joey hier, en jij bij Isabelle helemaal onder het bloed thuis..
Ik kreeg nog bijna een hekel aan je!
Toen Isabelle op vakantie ging zou ik op je passen. ik zou je eten geven en naar buiten laten, meer niet.
Toch vond ik dat zielig, we lagen mekaar wel niet, maar toch. Je was een echte buiten kat, maar toch...
Ik besloot 3 weken bij je in huis te komen met Bonnie.
Dat was even spannend, hoe reageerde je op de hond?
In één woord super. je werd een heel andere kat. Huiselijk.
Je ging wel naar buiten, maar reageerde als ik je riep, kwam 's nachts bij me liggen... ja, we hadden het leuk.
Je ging zelfs mee wandelen met Bonnie en wilde niet eens veel naar buiten, je had het naar je zin.
Onze band versterkte aanzienderogen en ook toen ze allang weer thuis waren ging je mee wandelen en kwam je regelmatig even knuffelen.. zelfs je ruzie met Joey was over en julli elagen vaak samen in de tuin.
Zo ook woensdagochtend. je lag met Joey en Moor in de zon, ik zat te lezen in de tuin.
Toen ik die middag even met Bonnie ging wandelen en thuis kwam zat je voor de schuur en praatte je honderduit.
je knuffelde met Bonnie en zat even op mn arm, toen ging je weer spelen met de kinderen in de straat.
's Avonds toen ik met Bonnie ging wandelen lag je op de mat voor je huis inde avondzon te genieten.
Dat was de laatste keer dat ik je zag.
Donderdag kwam Liesbeth zeggen dat je niet thuis gekomen was, dat je nadat de buurvrouw je 's nachts om 2u had zien zitten op de auto, niet meer gezien was.
Tijdens het wandelen met de hond, het rondrijden in de auto.. eigenlijk tijdens alles ga je dan toch rondkijken, maar nee, je was er niet.
Gisteravond heb ik een paar mensen in de buurt een mailtje gestuurd met foto's. nog geen tien minuten later ging de telefoon.
Iemand had je zien liggen lang de kant van de weg...
Ik kon mezelf voor mn kop slaan.. elke dag loop ik daar 100 keer met bonnie, alleen nu niet omdat ik een blessure heb aan mn voet..
In een noodgang ben ik naar de plek gelopen... maar nee, je was weg.
Alles afgezocht tot laat in de nacht, samen met Lucas, je baasje.
Nee. niks gevonden.
Thuis heb ik de Dierenambulance gebelt. er was een zwart witte kat gevonden.. zonder chip, maar toch wilde ik graag gaan kijken.. de buren zelf waren te zeer overstuur...
Gelukkig, je was het niet.. maar toch echt blij was ik niet.. waar as je dan? Ik wilde wel zekerheid wat er was!
Vandaag gedurende de dag meer mensen gevraagd naar je.. bij het tankstation, mensen tegenover de plek waar je gelegen zou hebben.. en ja. meer mensen bevestigden het..
Vanavond hebben we nog flyers rondgebracht.. of iemand je had gezien.. nog voor ik thuis was belde een lieve meneer.. ook hij had je bij die boom zien liggen...
Het kon dus niet meer missen..
Alleen.. waar ben je nu? De dierenambulance heeft je niet gehaald... maar je bent er niet meer... Dat is nu wat ik me afvraag... wie heeft je opgepakt? waar ben je?
Lieve Skip, kleine belg. je mocht maar een jaar oud worden.. hoop dat je tot je laatste moment genoten hebt!
Dikke knuffel van je buurmeisje!
Dag lieverd!
dan knuffel ik m dood! 
die ze gevonden hebben bij de gemeente... 
