ik heb vorig jaar hetzelfde gehad. bij mij was een wilde kat aan komen lopenm op de wei. Ik zag haar altijd alleen van een afstand, als ik dichterbij kwam liep ze steeds weg.
Op een gegeven moment hoorde ik iets dat leek op kittens, en toen na een paar dagen kwam ik erachgter waar ze lagen. Moederpoes had bij ons op de wei gejongd omdat ik daar elke dag al eten neerzette en ze zich er veilig voelde.
Omdat moederpoes zelf het jaar daarvoor uit zo'n wild nestje was geboren, en de helft van de kittens dit niet overleefde en de rest ook verwilderde en vervolgens verdween, wilde ik dit voorkomen.
Ik ben toen elke dag bij de struiken waar ze lagen gaan zitten om vriendjes te worden met de moeder. Lekkere hapjes etc mee, veel praten zodat ze aan mijn stem wende. Natuurlijk veel blazen en bijna aanvallen, maar bleef geduldig.
Na een tijdje kwam de moeder al een stuk uit de struiken om te eten. Was toen overgegaan op vleesvoer, omdat de moeder zo mager werd, omdat ze kittens had en weinig tijd had om in het wild op zoek te gaan naar eten.
Dit vind ze zo lekker, en ze had zoveel honger, dat ze daardoor haar angst voor mij wat overwon en zich steeds vaker liet zien.
Toen de jongen begonnen te lopen, waren we inmiddels al een paar weken verder en was ze eraan gewend dat ik er altijd bijzat. Ze zag in dat ik haar en haar kittens geen kwaad deed en tolereerde me zolang ik op enige afstand bleef.
Maar de kittens waren nieuwsgierig, vooral eentje, en kwamen al snel op me af. Omdat moeder niet meer zo panisch was als eerst, liet ze toe dat ik de kittens oppakte en aaide. Zelf heb ik haar als kitten nooit kunnen aaien, haar moeder meed elk contact en was super wantrouwig.
Op een gegeven moment mocht ik heel dichtbij haar komen en zo kon ik ook haar aaien! de doorbraak van het jaar.
Omdat de kittens zeer sociaal waren, ben ik toen op zoek gegaan naar huizen. en heb ze 2 bij 2 geplaatst bij een leuk gezin.
Moederpoes was ondertussen via een vrijwillige stichting die zich inzet voor zwerf- en wilde katten (http://www.soktilburg.nl) gesteriliseerd. Hoefde ik niets voor te betalen. Die mensen waren blij dat ik een beetkje omkeek naar de wilde katten rond mijn wei en ze te eten geef. Om meer nesten te voorkomen is moederpoes dus gesteriliseerd. En sinds die tijd lijkt het wel een huiskat!
Gaat niet meer ver weg, zit elke dag op me te wachten en te mauwen als ze geen aandacht krijgt. Ik kan haar sinds een tijdje zelfs oppakken! EEn wilde kat! van andere mensen moet ze nog niks hebben maar voor mij is het echt een wereldkat. Ze wordt nu gewoon netjes ontvlooid, ontwordmt en krijgt elke dag lekker eten, heeft een lekkere warme wand en heeft zch helemaal gesetteld op de wei. Overdag ligt ze meestal te zonnen of te jagen, maar zodra ze mij de wei op hoort komen is ze er.
De kittens zijn ondertussen bijna 1 jaar en superleuke beestjes geworden, die een goed huis hebben ipv in het wild rondzwerven
Heel lang verhaal geworden, maar ik denk dat het t belangrijkste is dat er vetrouwen komt tussen jou en de moederpoes, en daarvoor is echt heel erg veel geduld nodig. Als de moederpoes doorkrijgt dat jij niet iets bent om bang voor te zijn, zal ze dit meegeven aan haar kittens. Wanneer ze, zoals bij mij het geval was toen mijn moederpoes zelf kitten was, zelf bang is voor mensen, zal ze haar kittens hiertegen beschermen, met als gevolg dat die ook mensen gaan wantroiuwen en ontzettend schuw worden.
Veel tijd erin steken dus!
jij bent iig al een stapje vooruit, want de poes is redelijk gewend al aan mensen, ze vertrouwt je alleen nog niet genoeg om aan haar kinderen te laten komen. Alleen opsluiten zou ik niet doen, die kittens hebben hun moeder wel nodig
edit: lijkt me ook handig om de poezen te laten steriliseren, anders zit je elk jaar (of meerdere keren zelfs per jaar!) met deze ellende. misschien is er bij jou in de buurt ook wel een stichting te vinden die zich hiervoor inzet. want door wilde katten die steeds nestjes krijgen, komen er echt ontzettend veel wilde katten in Nederland, die eigenlijk ook wel een goed huisje verdienen, maar niemand die ze wil omdat ze van jongs af aan niet gesocialiseerd zijn en dat ook nooit meer helemaal goed worden als ze al doie tijd in grote groepen zonder mensen buiten geleefd hebben!
Geplaatst 
