Geplaatst 
Cerny; Franse Bulldog, officiele naam 'Agnes Ondryas'.
Fedor; Engelse Bulldog, officiele naam 'Fedor de La Parure'. (overleden in mei 2005)
En mijn 2 lachduifjes Vlokje & Vlekje
Sinds hun tienerjaren zijn zowel mijn vader en moeder beiden gék van de Franse Bulldog, en hebben zelf ook jarenlang zelf nestjes gefokt. Toen ik nog een klein meisje van 4/5 was, hadden we een stuk of 4 honden, die ik allemaal zélf uitliet op elke vrije zondag, één voor één. Zo was ik meer dan de halve zondag bezig, want tegen de tijd dat nummer 4 weer gedaan was, kon nummer 1 weer uitgelaten worden
Geweldig was die tijd.Hoe we aan Cerny gekomen zijn, is een lang verhaal. Geinteresseerden kunnen me natuurlijk altijd pb'en
Samengevat: 'Cerny' is Tsjechisch, en betekent 'Zwart'. We hebben haar op onze jaarlijkse vakantie in Tsjechie in 2000 geheel onverwachts en niet gepland gekocht bij een erkende Tsjechische, kleinschalige fokker van Franse Bulletjes. We kwamen per toeval op een klein prikbord in een afgelegen dorpje een foto tegen van een pas geboren nestje Franse bulletjes, met daaronder enkel een telefoonnummer. Tolk geregeld, gebeld, langsgegaan, en terug gekomen met het teefje 'Agnes' die omgedoopt werd tot Cerny (gechipt en al, goede stamboom, zelfs een ned. vader). Gekocht als een pupje van ong. 6 weken, en stiekum 'meegesmokkeld' het land uit, omdat een paspoort, papieren e.d. pas kon worden opgestuurd als het beestje 8 weken was. Echter omdat we toen alweer naar huis moesten vanwege mijn vaders werk, hebben we Cerny voortijdig meegenomen, normaal gesproken mogen pups pas op de leeftijd van 8 weken verkocht worden. Fedor kochten mijn ouders als eerste Engelse Bulldog, het was werkelijk waar een práchthond, mooie reu uit een geweldige bloedlijn, die in zijn jonge jaren meerdere malen tot Kampioen van Nederland en tot Europees Kampioen van het ras was uitgekozen. De gemiddelde leeftijd van de Engelse Bulldog ligt zo rond de 7 jaar; Fedor is echter 13 jaar geworden en heeft uiteindelijk een tijdje op nr. 3 gestaan van de 'veteranenlijst', met tussen de 250 Engelse bulldoggen van nederland, ouder dan 8 jaar, aangesloten bij de vereniging. een súper prestatie dus, waar wij erg trots op waren Helaas is hij in mei 2005 overleden; hij is vredig in de vroege ochtend in zijn slaap heen gegaan, en heeft nimmer pijn gehad. Een 'fijne' dood voor zo'n geweldige hond, waar ik mee was opgegroeid. Hij had een súper karakter, echt een dikke, oude goedzak die alles best vond en heel zachtaardig was met name tegen kleine kinderen. ik kroop altijd bij hem in de mand, en zo gingen we samen 'slapen'. Heerlijk beest was het, helaas hebben we hem dus vaarwel moeten zeggen.
Ik ben dan ook benieuwd of er meerdere bokkers zijn met een Engelse- of Franse Bulldog, aangezien beiden een speciale rassen zijn, dat je niet zoveel tegen komt
Hier volgt een kleine selectie uit de véle foto's die ik van mijn beestjes heb
Links Cerny, rechts Fedor, die bezig zijn met hun grootste hobby: slapen en dutten voor de kachel. Cerny gebruikte Fedor altijd als haar hoofdkussentje, érg schattig om te zien
Lachduif Vlokje:
Foto voor onze nieuwjaarskaart; we hadden de honden eens even flínk toegetakeld, vonden ze hélemaal niet erg
Fedor's imposante, brede hoofd, vind ik zelf een héle mooie foto
Lachduif Vlekje:
Op de geweldige leeftijd van 10 jaar deed Fedor nog eens mee aan een officiele keuring in de Veteranenklasse (7 jaar en ouder). Op deze keuring behaalde hij de 1e kampioensplaats, en ik mocht hem 'showen'
Hiervoor werd hij tot zijn 3e gekeurd, daarna niet meer, deze keer was tevens de laatste keer, een mooi einde aan zijn glansrijke carriére.Sjaaltjes, daar hadden we wat mee. Met pasen een paars/gele, met voetbal een oranje, kerst een groen/rode, en dierendag een boerenzakdoek met stippen
Hier showt Fedor dus even zijn dierendagsjaaltje 
Op deze foto van Cerny ben ik érg trots; ik heb hem namelijk helemaal zelf gemaakt in het bos bij ons dorp; het was op dat moment herfst en overal waren er paddestoelen. Het lichtinval was op dat moment zó mooi, perfecte timing voor een prachtige foto
Bij Cerny kun je alles in haar mond stoppen en het haar laten dragen; zo liet ze altijd mijn pony (shet) uit, ze liet Fedor uit, ze bracht bosjes bloemen naar mijn moeder en droeg mijn sleutels onderweg, bracht de post en de krant binnen, en daarna volgde altijd steevast een koekje, daar deed ze het natuurlijk voor
En hij kon zó schattig kijken he.... Ik mis mijn vriendje nog steeds...
Een gekke bui van mij resulteerde meestal in dit soort foto's; érg leuk om te doen
trouwens; die sigaret, da's een neppe hoor, ik rook mijn eigen sigaretjes lekker zelf op Wat een boefje lijkt het hier he
En tot slot een foto van ikke & Cerny van vorig jaar kerst; deze werd tevens als kerstkaart gebruikt
Nu je hier toch bent, laat dan even een berichtje achter
