Toen ik vanochtend op stal bezig was met mijn dagelijkse bezigheden werd ik gebeld door mijn moeder, ze had slecht nieuws.
Mijn kat bram was dood gevonden langs de weg, aangereden.
Bram was echt een kat apart, in tegenoverstelling van de rest van de familie kon ik alles met hem.
Als ik op de bank tv lag te kijken, lag hij op mijn buik en keek hij mee.
Als ik zat te computeren lag hij naast mijn toetsen bord. Als je zat te fluiten kwam hij altijd kopjes geven, hij vond dat geweldig!
En zo nog meer dingen die hij en ik eigenlijk altijd wel samen deden.
Mijn oma had hem zien liggen vanaf haar flat en had naar mijn huis gebeld, mijn zus en moeder zijn hem gelijk op gaan halen, waarna mijn moeder mij heeft gebeld om het te zeggen.
Ze hadden in de achtertuin neergelegd onder het zeil op de tafel, de dierenambulance was 3 keer gebeld dus die reden ook rond, mijn zus is naar ze toe gaan en ze zijn naar ons huis gekomen waar al het papier werk is afgehandeld. We hebben daarstraks in de tuin onder de vlinderstruik begraven.
Het zal raar zijn zonder hem, de kat waarmee ik alles kon doen, en die bijna altijd bij me was.