Geplaatst Van alle vijftig gezonde mooie katten kwam ik thuis met een blinde gecastreerde kater haha.
Deze kat was een van de weinige katten die gelijk bij me kwam, en niet allen bij me, maar hij klom eigenlijk gelijk op me zitten (van mij!). Ik had het nog niet eens gezien eigenlijk, het meisje van het asiel vertelde het me toen hij al op mijn schouders zat. Eerst had ik nog iets van: helaas pindakaas. Maar toen ik nog even met hem zat te knuffen merkte ik toch wel dat het een hele lieve kat was die graag kroelde, en dat was wel wat ik zocht. En aangezien hij verder nergens last van heeft, geen angsten, geen allergieën oid, heb ik besloten de kat mee te nemen.
Ik heb hem Kasper genoemd, en ik begin steeds meer in te zien wat een heerlijke kat het is. Hij was gelijk thuis bij me, at al, gebruikt de kattenbak en echt totaal geen stress. Hij komt steeds bij me zitten kroelen en het is gewoon een hardstikke blij, ongecompliceerd katje, precies wat ik zocht.
Ondertussen hebben we gemerkt dat hij wel een klein beetje ziet. Hij rent achter touwtjes enzo aan en speelt met zijn balletje, als het maar niet te snel gaat. Ben echt blij met hem!
We weten wel waarom hij blind is, en dat maakt het nog bijzonder..der dat hij zo dol is op mensen en zoveel vertrouwen heeft in alles en iedereen. Hij zi bij zijn oude eigenaars weg gehaald die hebben geprobeerd (met succes) om zijn ogen uit te steken met iets scherps. Det kan je toch niet begrijpen dat iemand dat doet?! Idioten.
Maar hier wat foto's van mijn kattebeest.
Op mijn schouder, nog bij het asiel
In 't mandje.
Op zijn stoel, hij heeft er al maar eentje geclaimed haha
En lekker spelen terwijl moeders aan het naaien is.
Groetjes, Amber en knuffies van Kasper
! 
. 