Geplaatst Bedankt voor je mooie jaren die je aan me gegeven hebt,
We hebben je gevonden langs de snelweg, een lief klein mager bang poesje, Oh wat hebben we open gelegen toen we je probeerden te pakken zo bang was je.
Toen je hier thuis kwam voelde je al op je gemak bij de hond, jullie waren dikke maatjes, Ik nam je toen overal mee, in mijn poppen wagen als ik lag te slapen, lag jij in mijn nek over me te waken..
Alleen je was ons trouw als anderen ja aanraakte kregen ze een mep. Je was niet te vertrouwen..
Maar langzaam maar zeker verandere je, je werd ontzettend lief je lag bij ons te slapen je kwam gezellig bij ons zitten als we thuis waren..
Nu 15 jaar later is voor jou het end gekomen, je werd steeds magerder en kon niks meer binnenhouden, De dierenarts stond er versteld van, je at alles wat los en vastzat, toen de medicijnen niet aansloegen hebben we besloten om je te laten gaan.. je had een levertumor .. Morgen om 16.30 word je ingeslapen ...
15 jaar lang hebben we van je genoten zoveel liefde gegeven ik vind het zo moeilijk als jij er niet meer bent,
wie moet ons nou begroeten als we thee gaan drinken? wie moet ons nou gezelschap houden als we huiswerk aan het maken zijn?
En s'ochtends je koffiemelk in je bakje.
Het is egoitisch om je te houden maar ik heb het er zo verdomd moeilijk mee.
Lieve Garfield, ik hoop dat je geen pijn meer hebt! en je een mooi verdere kattenleven heb!
Meisje ik ga je missen!
