Geweldig om erachter te komen dat je buurvrouw en goede vriendin een dierenbeul is.
Het verhaal:
Vorig jaar toen ze hier kwam wonen had ze twee katten en een aquarium met guppies. Ineens geen guppies meer, waren er te veel en ze heeft ze aan een vriend gegeven die ze in z'n vijver heeft gezet. Alles goed en wel, alles leeft nog. Vervolgens kwam er een grote hamster, beestje is onlangs overleden. Ze nam een groot konijn(Hollander geloof ik), konijn moest weg want hij viel d'r ene kat aan.
Vervolgens kwam er een ander konijn...een vlaamse reus van 4 jaar oud. Die wilde ze niet meer toen ze erachter kwam dat hij niet zindelijk was en dat moeilijk aan te leren zou zijn met een ouder konijn.
Konijn is weer weggedaan.
Een ratje gekocht, maar die werd geterroriseert door de katten, dus ik kreeg een rat van haar.
Vervolgens nam ze een kitten uit het asiel maar het gozertje was nogal fel. Te fel voor haar, kitten weggedaan(letterlijk, hij is uit een auto gezet bij een parkeerplaats).
Het volgende dier, een shih-zu puppy gekocht bij een fokker. Zeer dominant gozertje waar ze niet mee om kon gaan. Puppy op internet gezet en daarna kocht ze via internet weer een shih-zu.
Een oudere dekreu, die ze liet castreren want hij had gehoorzaamheids problemen. Blijkt dus, hij heeft nooit hoeven luisteren. Hij zat hiervoor een grote kennel waar hij dus nooit iets anders hoefde te doen dan babys maken en mooi zijn.
Hondje laten castreren, wat denk je...hondje toch maar weggegeven naar iemand want ze kon er niks mee.
Van de zomer wilde ze zo graag een witte rat hebben. Ze kwam bij mij aankloppen voor een witte rat. Ik een rat gegeven, een lieve knuffelige grote mannen rat. Erbij gezegt "als hij weg moet zeg je het waar dan neem ik hem weer terug". Hij was feller dan d'r eerste rat dus dat moest goed gaan met de katten.
Vervolgens nam ze nog een ratje erbij(een kleine vrouw). Maar als ratten spelen gaat dat samen met veel gekrijs en gegil. Best toch? nee toch niet. Het vrouwtje moest eruit en die nam ik in huis.
Voor de laatste hond weg was liep hij op straat rond. Dus m'n moeder de hond terug in huis gezet en die zag de rattenkooi niet meer staan. Dus later vroeg ze aan de buuf "joh waar is de rat heen" antwoord"oh die is dood".
De volgende dag komt een oudere buurvrouw(tevens goede vriendin van mams) of m'n moeder ergens naar kon kijken. Bleek dus...liep er een witte rat door d'r tuin. Gisteren ochtend heeft m'n moeder hem samen met een vriendin gevangen, en wat blijkt? juist mijn witte ratje.
100% zeker mijn gozertje. Zwaar vermagert angstig vermoeid en gestresst.
Als dat mens ooit nog een nieuw dier neemt en er weer op deze manier mee omgaat, geef ik haar op bij de dierenbescherming. Waar ze het gore lef vandaan haalt zo met dieren om te gaan.
Ratten kunnen niet alleen leven buiten, vooral niet als ze vanuit een huis, waar het altijd 23 graden is, in de buitenlucht worden gegooid waar het nog geen 8 graden is.
Gelukkig doet witje hard z'n best er bovenop te komen. Hij heeft ruim 200 gram granen gegeten de afgelopen twee dagen en lijkt al wat levendiger.