Goedemorgen allemaal
Nou hier komt het bizarre verhaal hoor:
Vrijdag 5/1 rond half 3 verdween Chital bij mijn huis, ik was mijn auto aan het wassen en dan loopt hij altijd bij me, in z'on paar minuten niet opletten was hij weg.
Er waren ook bouwlui aan het werk en ik was ook een beetje bang dat ze hem meegenomen hadden vanwege zijn uiterlijk en hij is ook een allemansvriend.
Uiteindelijk is hij gewoon weggelopen wat hij tot heden nooit heeft gedaan, hij loopt bij het huis los maar buiten ons terrein altijd aan de lijn.
( IK HEB AL 20 JAAR HUSKY'S EN WEET DONDERSGOED DAT HET WANDELAARS ZIJN, DUS IK LET ALTIJD ERG GOED OP DAT ZE BIJ MIJ ZIJN)
vanaf die tijd heb ik wat vrienden opgetroffeld en mijn man van zijn werk geplukt zijn we gaan zoeken tot een uur of 7, toen thuis de politie, dierenabulance, amivedi, asiels, dierencentrale en de dierenbescherming ingelicht, bij het dichtsbijzijnde asiel gaan kijken, daarna door zoeken tott 1 uur s'nachts.
thuis nog een paar uur opgezeten en deur de hele nacht open gelaten in de hoop dat hij thuis zou komen, niet geslapen en om het half uur roepen, snachts ook advertenties op diverse sites geplaatst over de vermissing.
om half 8 toen het enigzins weer wat licht was met vriendin samen zoeken, man pamfletten gaan maken met foto en husky vermist, paar uur later nogmaals alle instanties bellen en langs het asiel,
daarna weer verder zoeken.
rond een uur of 1 ging mijn telefoon, politie, met de mededeling dat mijn hond neergeschoten was bij het jagen en doden van schapen, kreeg te horen dat mijn hond in beslag was genomen en dat ik er niet heen mocht, op mijn aandringen om te vertellen of hij leefde en het ging redden werd na de mededeling dat ik naar het bureau moest de telefoon erop gekwakt.
hij bleek in Houten neersgeschoten te zijn en was echt een enorm eind van huis gelopen waarbij hij dus ook 2 kanaalbruggen over heeft moeten steken
mijn man en ik naar het bureau en mijn collega's cq vriendinnen zijn gewoon naar die da gegaan om te kijken hoe het met Chital was, ze mochten er eigenlijk niet bij maar zijn gewoon doorgelopen om bij hem te kijken.
op het bureau kreeg ik het verlossende telefoontje van mijn vriendin dat hij nog leefde en het ws wel ging redden.
wij hebben een verklaring afgelegd op het bureau en ondanks we eigenlijk niet naar Chital toe mochten toch naar hem toe gescheurd, daar aangekomen was de politie weg en mochten we bij hem.
de da had geprobeerd hem met een verdovingspistool te schieten, was niet gelukt, er waren 25 politiemensen aanwezig die probeerden hem in te sluipen omdat hij richting de a27 rende en als hij daarop zou rennen waren de gevolgen voor de automobilisten niet te overzien, ze hadden ook al een baan afgesloten en er was ook een politiehelicopter aanwezig.
Chital moet behoorlijk in paniek geweest zijn door alle mensen en commotie en bleef maar rennen.
Uiteindelijk hebben ze besloten om hem neer te schieten met 3 pistoolschoten met stopkogels (9mm die meer schade aanrichten), uiteraard met toestemming v/d officier en volgens het boekje omdat het risico aanwezig was dat hij de a 27 op zou gaan en ongelukken zou veroorzaken.
Bij de da aangekomen lag hij in een soort bench op de koude stenen en bloedde nog behoorlijk, hij lag ook in zijn eigen bloed, gelukkig was hij wel aardig bij.
omdat hij behoorlijk bloedde hebben we gevraagd om iets van een hechting of verband erom te doen en hem op een kleed te leggen, dat gebeurde gelukkig uiteindelijk.
Op de rontgenfotoos was te zien dat gelukkig maar 1 kogel raak was geweest, de kogel is dwars door zijn borst en daarna door zijn poot gegaan en er gelukkig weer uitgekomen.
omdat Chital in beslag genomen was mochten we hem niet meenemen, en ging de officier van de justitie over hem beslissen, naar huis of inslapen.
We moesten Chital daar dus achterlaten die verschrikkelijk begon te gillen en te janken omdat wij hem achterlieten en uiteraard ook van de pijn.
We zijn toen terug naar het bureau gegaan en hebben net zolang gewacht tot we een aanspreekpersoon kregen, ook wat rondgebeld met eigen da en bevriende politieagenten voor raad.
We wilden gewoon dat Chital naar onze eigen da zou gaan om daar de zorg te krijgen die wij gewend zijn voor onze dieren.
Maar de politie was niet van plan om enige meewerkendheid te tonen en vertelde dat de hond in hen ogen goed opgevangen werd en we de beslissing van de officier af moesten wachten.
Ook werd ons verteld dat ze wel even amivedi gebeld hadden maar er niets bekend was over een vermiste husky.
We hadden ook het gevoel dat ze dachtwen dat wij onze hond maar wat lieten lopen en ze waren daarom erg boos dat onze hond zoveel aangericht had.
We zijn daarna naar onze eigen da te gaan om over het geheel te praten, bij aankomst was onze da al aan het bellen met de da waar Chital behandeld werd en hij drong ook aan hem uitgebreidere verzorging te geven, niet omdat deze da slecht was ofzo maar omdat wij zeer zuinig zijn op onze dieren en uitgebreidere verzorging verwachten, daarna kwam ook al snel een telefoontje van de politie met de mededeling dat we Chital toch op mochten halen maar dat we uiteraard een civiele procedure, boete en berisping krijgen, hij sprak gelukkig niet meer over inslapen.
De politie heeft Chital ws nagetrokken en gezien dat hij nog nooit eerder iets of iemand kwaad had gedaan en wij ook best brave burgers zijn en absoluut geen strafblad hebben oid.
We vinden het top dat deze politieagent toch voor ons aan de slag gegaan is, ook de officier toch nog gebeld zodat wij ons hondje weer in ons armen konden sluiten.
We hebben gelijk Chital opgehaald, die zeer blij was dat hij met ons meemocht en zijn weer naar onze eigen da gescheurd, daar heeft hij de verzorging gekregen die wij graag wilde, alle haren om de wonden weggeknipt, er waren namelijk erg veel haren door het schot de wonden ingegaan en dat is erg gevaarlijk vanwege ontstekingen enz, daarna is hij mooi ingepakt, pijnstillers, antibiotica en speciaal voer mee zodat hij wat makkelijker aansterkt.
En toen naar huis, gisteravond rond achten waren we eindelijk thuis en kon Chital weer op zijn eigen kleed kruipen waarvan hij tot van mogren niet meer wakker geworden is van pijn en vermoeidheid.
Vanmorgen heeft hij weer gegeten en het lijkt erop dat het goed gaat komen met ons jochie.
Vandaag moeten we naar het bureau en krijgen we het officiele oordeel en de schade enz te horen.
Wat ik wel wil benadrukken is dat wat Chital gedaan heeft absoluut niet goed te praten is, ook zijn wij vanaf het begin af aan aan heel duidelijk geweest tegen de politie en da dat wij alle schade zullen vergoeden die Chital aangericht heeft, het is onze hond, onze verantwoordeljikheid, en wij zullen de verantwoording ook dragen en ook uiteraard de eigenaar van de schapen geheel schadeloos stellen.
Waar wij wel wat moeite mee hebben is dat helaas weinig tot geen communicatie is geweest tussen de politie en alle instanties die op de hoogte waren van de vermissing van deze toch wel opvallende hond, de politie is 5 uur bezig geweest om hem te vangen, als wij op de hoogte gesteld waren hadden we dit misschien allemaal kunnen voorkomen door onmiddelijk onze hond tot de orde te roepen en bij ons te halen, Chital is namelijk wel enorm op ons gericht en we zijn er van overtuigd dat hij ook naar ons toe gekomen zou zijn.
De da die geprobeerd heeft om hem te verdoven melde ons ook dat als hij geweten had dat deze hond wel overal als vermist bekend was hij ons gebeld zou hebben en er helemaal niet geschoten had hoeven worden.(sorry voor de rare zin)
Het belangrijkste is nu dat we onze allerliefste Chital weer terug hebben en hij het gaat redden, wel heeft hij vele engels op zijn schouders gehad want de kogel heeft op een haar na zijn longen gemist, was dit gebeurd dan had hij echt niet meer geleefd.
Chital is zeker voor mij het allerbelangrijkste op mijn man na in mijn leven, mijn maatje, mijn vriendje.
Ik werd ook echt helemaal radeloos van het feit dat ik hem nergens kon vinden en heb heel wat tranen gelaten.
Toen ik hoorde dat hij neergeschoten was flipte ik ook behoorlijk en mijn hart brak bij het horen dat ik hem misschien niet meer terug zou krijgen over maar te zwijgen hoe we ons voelde toen we hem gillend in zijn eigen bloed achter moesten laten bij de da.
Vooral mijn mijn heeft gister echt geknokt om Chital toch thuis te krijgen, wat godzijdank gelukt is.
Wij zijn onze vrienden, onze da, onze bevriende politieagent en ook wel de politieagent die toch spoed erachter gezet heeft om Chital thuis te krijgen eeuwig dankbaar.
Ook gaan we ervoor zorgen dat Chital dit nooit meer uit kan halen door hem niet los bij het huis te laten lopen en onze tuin zo te maken dat hij er echt niet meer uit kan.
Nou, dit was het enorme verhaal, dit was een zeer apart weekend voor ons, wat ons nu te doen staat is te zorgen dat iedereen schadeloos gesteld word en daarnaast te genieten dat Chital er weer is en te zorgen dat hij er weer bovenop komt, ondanks dat Chital nu dus wel in het bezit is van een strafblad en een 9mm overleefd heeft waardoor hij zich aan kan sluiten bij de onderwereld haha.
Bedankt voor jullie medeleven, dat doet een mens echt goed.
gr van Saskia en een pootje van Chital.
http://www.mijnalbum.nl/Foto=TFFOYPHD
Geplaatst 
gelukkig is ie wel weer terug 
kijk uit naar je uitgebreide verslag 
