Geplaatst Helaas ging het allemaal een beetje anders dan we gehoopt hadden. In de loop van zaterdag hing opeens haar achterpootje er gek bij.. Heel slap en ze stond er niet op. We hebben het aangekeken en iets later de dienstdoende DA gebeld. Die stelde eerst hokrust voor, kijken of ze goed bleef eten en drinken en anders terugbellen. Ze was immers niet gewend om te rennen/lopen (ze kwam uit een klein hokje, waar we haar vandaan hadden), dus misschien had ze iets geforceerd. Het weekend en nieuwjaarsdag aangekeken, ze at en dronk goed, maar het pootje was nog steeds raar en was dik geworden. Ze zat heel vrolijk in haar hok, hupte vrolijk op 3 pootjes rond, dus pijn leek ze niet echt te hebben.
Gisteren toch gelijk onze eigen DA gebeld en langsgegaan.En daar kregen we toch wel een beetje een shock; gebroken gewricht in het achterpootje. We konden kiezen uit 2 opties, in laten slapen (dat was gelijk GEEN optie) of amputatie. Hij gaf het wel een redelijke kans, omdat ze nog erg jong is (4 maanden). Hoewel wij het echt vreselijk vinden, hebben we daar toch voor gekozen. Het was een risicovolle operatie maar de DA had er vertrouwen in. Zetten/spalken etc, had geen zin, het was gecompliceerd.
Vanmorgen is ze geopereerd, om 12 uur werden we gebeld dat de operatie goed is gegaan en dat ze aan het bijkomen was van de narcose. Als we niet meer gebeld worden, kunnen we dr om 4 uur ophalen.. En dan begint een nieuw proces, van genezing, medicatie en revalidatie.. Hopen dat alles goed gaat, want dat verdient ze na zo'n heftige start
Nog zo jong en dan al zo'n grote operatie. Ik hoop maar dat ze snel opknapt en nog vele jaartjes gelukkig bij jullie blijft rondhuppelen op 3 pootjes! 
