sorry, ik moet het eventjes kwijt
Gisteren, 2de kerstdag, is mijn lieve cavia dood gegaan.
Dat zagen we al een paar dagen aan komen, ze was al heel erg oud, al ruim 7,5 jaar
Ze at niet meer goed, kon de laatste dagen bijna niet meer bewegen en was super mager geworden.
Ze was gewoon helemaal op.
Ik heb haar in zomer 1999 gekregen, toen mijn ouders gingen scheiden.
Ik was toen nog maar een klein meisje van 9 jaar. Mijn ouders maakte toen veel ruzie en meisje was dus echt mijn grote steun!
Het was echt zo'n lieverd! Je kon echt alles met haar doen, ze heeft nog NOOIT gebeten of zo.
Toen ze 5 jaar was heeft ze nog een grote operatie overleeft (ze had een grote tumor op haar rug)
Stom dat je je zo kan hechten aan zo'n klein diertje.
Eerste kerstdag ging het helemaal niet meer goed met haar. Ik had haar nog een klein beetje komkommer kunnen geven maar veel ook niet. Ze probeerde we een klein beetje te eten maar de kon gewoon niet meer kauwen. Haar achterpootjes waren verlamt, nou ja,,, ze deed er gewoon helemaal niets meer mee. Haar kopje kreeg ze amper nog de lucht in. Zo zielig
Ik had al voor me zelf besloten om tussen kerst en oud en nieuw naar de dierenarts te gaan om een spuitje te halen. Maar dat hoefde al niet meer.
Mijn kleine meid, altijd zo lief geweest....
Slaap lekker lieverd, je bent altijd mijn grootste vriendin geweest