Vandaag heb ik afscheid moeten nemen van mijn 4 jaar oude parkietje Puck. 4 jaar lang was ze mn maatje, mn kliertje, mn praatpaaltje, mn alles en nu is ze gewoon weg. Ik ging vanmiddag rond half 2 naar mn kamer [waar ze stond samen met dr maatje Pukky] en ze zat op de vloer van dr hok. Normaal doet ze dat niet, dus ik wist dat er iets aan de hand was. Ze liet zich ook zo oppakken, was helemaal slap en had grote ogen. Ik ging met dr naar beneden, tranen rolden over mn wangen, ging even met dr zitten op de bank en toen kreeg ze stuiptrekkingen. Dr ogen rolden weg en ze was dood. Onvoorstelbaar, mn lieve maatje. Ik zal dr nooit vergeten en ik mis dr nu al zo ontzettend. Dag lieve Puck, ik hou van je