Geplaatst De hele dag zijn ze met hem weggeweest, en elk onderzoek ebte elk beetje hoop dat nog over was volledig weg... Er was geen hoop meer, er moest een keuze worden gemaakt, en snel... Hij zou pijn hebben, VEEL pijn....
Gisteren ben ik naar hem toe gegaan om afscheid te nemen... Wat verdomde moeilijk is het... Om uiteindelijk naar huis te moeten gaan, die laatste knuffel, aai en kus te moeten geven, de deur uti te gaan, en die laatste blik over je schouder te werpen, wetend dat het de laatste x zal zijn dat je hem zal zien...
Hij is vandaag ingeslapen, in zijn eigen huisje, in zn mand, op zijn plekje... Weg van de nare klinieken...
Ik kan het nog steeds niet echt bevatten, en voel me zo verdomde klote... Mijn vriendje, mijn kanjer die ik alweer 11 jaar uitliet... Hij was mijn grootste vriendje, en ik die van hem...
De vele fijne herinneringen zullen bij ons blijven... Want die hebben volop, wat een geweldige hond wash et ook...
Nu is er een leegte... Nu is er een stilte... Mijn grote witte vriendje, het ga je goed... tot ooit...
Lodewijk
29/07/1995 - 16/12/2006
Vroeger...
http://img.photobucket.com/albums/v623/ ... Image1.jpg
En dit jaar...
http://img.photobucket.com/albums/v623/ ... ewijk1.jpg
.
