Geplaatst 
Dacht ik .. toen ging ik op mijn knieen zitten kijken, zag ik dat het konijn nog ademde! Ik zag zijn ribben heel goed zitten , en de vlooien kon ik tellen 
Echt afschuwelijk! Ik heb dr meteen opgepakt op 1 arm, en ben toen meteen naar huis gefietst. Oké mijn vader was helemaal niet blij, amar ik mocht het konijn in een doos doen met hooi en beetje cavia voer. Ze at niks en ze dronk niks, ze was zich alleen maar aan het krabben en had heel erge diaree 
Toen m'n moeder thuis kwam, werd zij gelukkig niet boos en zei dat ze morgen naar de Da zou gaan.. Ik was natuurlijk helemaal blij ! Eindelijk een konijntje
Toen ik de dag erna uit school kwam was ik niet meer zo blij. De da zei dat het konijn ernstig vermagerd was en had ons wel medicijn gegeven maar zag er weinig hoop in En dan die vlooien.. die moesten natuurlijk ook weg want met een hond en een langharige cavia in de buurt is het niet echt handig natuurlijk! Gelukkig konden we een hok lenen van een vriendin van mij, maar dit was een buitenhok maar buiten mocht niet i.v.m haar weerstand. Toen we haar in bad gedaan hebben , en alle vlooien waren weg. Begon ze langzaam te eten. maar ze wilde alleen cavia voer terwijl hooi het beste zou zijn. Gelukkig hielpen de medicijnen die ik iedere dag 3x in haar mond moest spuiten.Toen mijn moeder haar een keer aan het aaien was , voelde ze iets scherps onder de huid, het leek op een nagel of een tand! Toen is mijn moeder weer naar de Da gegaan en heeft hij het weggesneden
Dat heeft ze overgehouden aan een beet van het een of het andere 
daar moest ik dus ook iedere dag creme op smeren. En nu is alweer wat flinker, en heeft ze samen met m'n cavia een grote kooi en een buiten hok ( maar dat vind ik ziellig in de winter 
) Al loopt ze de hele dag door de kamer.Zo zag ze eruit
En nog een foto van dr mooie koppie
Ze is waarschijnlijk gewoon uitgezet in het veld, zo ziellig! Wie doet dat nou?
Maar gelukkig heb jij dit konijn geholpen! 
