Het konijntje heeft een huisje gevonden. Hij ging naar een opvang.
s' avonds om 5 uur gingen we hem wegbrengen. We moesten naar het werk waar die mevrouw werkte. Om 5 uur was ze klaar, dus toen stonden we daar met een trillend konijntje in de bak. Terwijl hij thuis nog zo rustig was en absoluut niet bang, maar juist vrolijk was. We hadden een dikke laag stro in de bak gedaan en een lekkere knabbelstang erbij in. Toen we wachte aaide ik het konijntje rustig en hij trilde al lang zo erg niet meer. Toen kwam die mevrouw. Ze stelde zicht niet voor ofzo maar zei alleen: Jullie hadden een konijn toch? Wij: Ja klopt. Zij liep weg, dus wij er maar achteraan. Toen naar een auto toe. Ze 'aaide' het konijntje. Opzich niet echt aaien, want het was nou niet bepaald zachtjes.. Toen pakte ze met 1 hand het beestje vast, in een nogal rare houding. Ze pleurde het beestje in een heel klein donkerbakje zonder een beetj stro of wat dan ook. Ik vroeg of ze de knabbelstang wou hebben en ze zij alleen maar 'ja' Toen stapte ze in en zei kortaf 'doei' en reed weg. In de auto hadden mijn moeder en ik het er nog over.. Ze was niet eens geintresseerd en handelde heel snel en kortaf. En echt lief tegen het konijntje was ze ook niet.. Je zou toch denken dat zo iemand die bij de dierenbescherming werkt wat aardiger kan doen. Ik hoop maar dat het beestje een goed tehuis krijgt, want het is echt een schat. Achteraf hebben we een beetje spijt dat we hem daarheen hebben gegaan. Ze bedankt ons ook niet voor de knabbelstang, voor de zorg. Wij waren maar druk met hem om hem het zo prettig mogelijk te maken..
Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik het hier schrijf, maar ik moest het even kwijt.
Hier wat foto's van bij ons.
Wij hebben hem de naam Lucky gegeven omdat hij maar geluk moest hebben dat wij hem hebben gevonden en verzorgd hebben, maar of die naam nu nog geld? Maar ik denk dat ze wel goed voor hem zullen zorgen en een fijn baasje voor hem vinden. Maar ze kon wel iets aardiger doen vind ik, zowel tegen ons als tegen het konijntje!
