Hard gevochten, maar toch verloren. (Kitten)
Donderdag 26 oktober werd ook zijn broertje ziek.
We hebben Bambam toen direct naar de Da gebracht. Hij heeft zijn ups en downs gehad.
Op het ene moment deed hij het heel slecht en had hij hoge koorts, een paar uur later was zijn tempratuur normaal en reageerde hij goed.
Hij heeft 4 dagen niet gegeten omdat hij alles weer uitspuugde.
Vanaf maandag hield hij zijn dwangvoeding binnen. Hij kreeg continu vocht toegediend.
We hadden goede hoop...
Zojuist krijg ik een telefoontje van de dierenarts.
Bambam gaat met de minuut achteruit. Hij kan niet meer op zijn pootjes staan en is eigenlijk een hoopje ellende...
In overleg hebben we besloten om hem in te laten slapen.
Dit valt mij héél erg zwaar. Ik had zo'n goede hoop dat hij wél weer thuis zou komen...
Het mag helaas niet zo zijn...
Onze kanjers! Die maar zo'n korte tijd bij ons mochten zijn...