Geplaatst Ik mis je nu al, jij hoorde er echt bij. Je was mijn maatje, mijn vriendinnetje. Ik mis je miauw als ik de kamer binnenkom, ik mis het ’s avonds bij elkaar zitten, jij bij mij op schoot.
Weet je nog? Dat is je vroeger altijd wilde pakken, en jij daar geen zin in had? Nooit heb je me opzettelijk pijn gedaan, nooit mij willen bezeren.
Weet je nog? Dat je me riep als ik ’s avonds niet op de bank kwam zitten. Net zo lang tot ik kwam. En het liefst bleef je dan de hele avond zitten.
Altijd vrolijk, alert en aandacht willen. Ja, die aandacht, daar was je gek op. Koppig was je, heel koppig. Net zo lang zeuren tot iemand je aandacht gaf. En dan tevreden spinnen om het hardst. Wat zal ik dat missen. Dat gespin als je in mijn armen lag en genoot van alles en iedereen. Maar naarmate je ouder werd ging het steeds slechter. Je kon niet meer zo goed eten en werd erg mager. Het lopen ging niet al te best meer. Je wilde wel, maar het lukte gewoon niet altijd.
De laatste tijd dachten we juist dat het weer goed ging. Je was veel buiten en genoot schijnbaar van het leven. Dat was wel eens anders geweest.
Met je 21 jaar was je gewoon op, je was te oud om nog te leven. Ik hoop dat je het met ons eens bent, dat wij de goede keuze hebben gemaakt. Het ga je goed Sally, over een tijdje zie ik je weer!
Liefs, Maartje
Mijn meisje, mijn maatje, mijn alles… Rust zacht, lieve Sally.
Wens je alle sterkte 
, wat sneu dat Sally jullie heeft moeten verlaten, maar 21 jaar is een zeer mooie leeftijd voor een poes en dat is ook een compliment voor haar goede leven bij jullie.
