Geplaatst Een zwaar verwaarloosde poes. Eigenlijk had ze in quarantaine gemoeten.
We hebben haar meegenomen , en van een rammelende zak botten in een flossige vacht , werd zij een zeer mooie poes.
De eerste vier weken sliep zij aan een stuk door en werd vijf maal per dag wakker om kleine hoeveelheden eten naar binnen te werken.
Door de dierenarts werd ze geschat op 7 jaar.
De afgelopen twee en half jaar werd zij een gezinsgenoot , kreeg bij de maaltijden een hapje worst en zocht bij tijd en wijlen een aai en een knuffel.
Twee weken geleden is zij op slag blind geworden. Door bloedingen in het oog. ( Verschillende oorzaken kunnen hieraan tengrondslag liggen.)
Zij paste zich binnen twee dagen aan haar verworven blindheid aan.
Voor haar had het ook enige ziektewinst , zij mocht drie maal per dag bij de maaltijden een extra portie eten halen.
Na de vit K injecties om de bloedstolling te helpen ,kwam afgelopen nacht het moment dat ze met een maagbloeding liet zien dat er meer aan de hand was.
In een kleine besloten ruimte op haar eigen vertrouwde kussen , heeft ze in het bijzijn van ons het leven gelaten. (dat ze koos voor onze aanwezigheid maakt mij zeer dankbaar)
Vanavond was de eerste maaltijd zonder mabel. En het voelt kaal.....
Ondanks de vijf schatten van katten die bij ons wonen.
het is niet fijn een maatje te verliezen...