Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-06 01:55

wat moet ik nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-06 01:55

ik heb echt ff een poedersuiker gevoel en moet het even kwijt.
een paar weken geleden heb ik een hond in huis gehaald.babbous is een kruizing mechelaar van een jaar jong.
ik zal eerst even wat over zijn verleden vertellen.
babbous is als pup bij een alcoholistische man terecht gekomen.
daar heeft hij geen fijne puppy tijd mogen hebben.hij heeft daardoor een mannen trauma opgelopen.
hij is in belgie in een asiel terecht gekomen en daar is hij weggehaald door een super meid die hem een goed huis wou bieden.
hij had daar een andere honde vriend en katten waar hij dol mee was.maar mannen bleef een probleem.
ook vreemde mensen en drukke situaties kon hij niet aan.hij was ontzettend bang en verstopte zich achter zijn grote vriend.
in 1 situatie kon hij zijn angst niet meer de baas en heeft hij iemand in zijn enkel gebeten.gelukkig alleen het velletje en liet hij ook meteen los.
nu ging zijn baasje verhuizen naar een boerderij waar kleine kinderen rondliepen en speelde en druk waren en ze wou hem niet 24 uur per dag vastleggen in een kennel,maar was bang dat als het hem weer te druk werd dat hij weer een keer zou bijten.
ik las zijn verhaal en zag zijn foto's en was meteen verliefd.zodoende is babbous bij mij en mijn vriend gekomen.
babbous trok meteen naar mij toe en we zijn dikke maatjes geworden.hij vertrouwd me voor 200% en komt het liefst niet verder dan een paar meter uit me buurt.
tussen hem en mijn vriend ging het in het begin niet zo goed maar met veel rust en geduld gaat dat op het moment wel goed.hij gaat af en toe even bij hem snuffelen en schooien om een aai.
voor vreemde mannen duikt hij ook niet meteen weg als ze alleen al op afstand staan.nee meneer bous rent eropaf met zijn haren in zijn net en gromt zo hard hij kan.opzich super natuurlijk dat hij een beetje ballen begint te krijgen want dat betekend dat hij meer zelfvertrouwen begint te krijgen en minder bang is voor mannen.
maar nu het volgende:
van de week zat ik op de grond en hij ging bovenop mijn benen staan.normaal is dat geen probleem want dan gaat hij lekker op schoot liggen om geknuffeld te worden.maar nu merkte ik dat het anders was.hij maakte zich groot,oren gingen half naar achteren,staart recht naar achteren en hij keek me aan en begon te grommen,liet zijn tanden duidelijk zien.
was dus echt een actie van even uitproberen wie waar staat.
ik heb het hem meteen de kop ingedrukt en heb hem meteen onder zijn kak gegrepen en op de grond gelegt.toen ging hij meteen weer met zijn pote de lucht in en kwispelen en onder danig doen.dus ik zat er niet mee(hebben thuis een duitse herder kennel gehad en honden getraind dus weet wel wanneer het goed zit of wanneer niet).
mar vanavond ineens vanuit het niets begon hij naar mijn vriend te grommen en blaffen maar hij deinsde wel terug dus ik dacht in eerste instantie dat het angst was.hij reageerde niet op mij toen ik hem aansprak.
nu stond me vriend even later weer op en die hond begon weer,maar deze keer deinsde hij niet terug.het was deze keer zeker geen angst.
ik heb nu zoiets van als dit nog een keer gebeurd is het gewoon klaar en ga ik een ander baasje voor hem zoeken.
aan de andere kant wil ik dit niet want deze hond heft genoeg meegemaakt in zijn leven en stel hij komt verkeerd terecht.ik heb zo een band met die hond opgebouwd en wil hem eigenlijk niet meer kwijt maar ja wa moet ik dan?
maar afwachten tot hij een keer echt goed uitvalt?

zo dat moest ik even kwijt.is best een lang verhaal geworden