Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-06 14:10

Vaarwel...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-06 14:10

Ik ben heel erg verdrietig.
Ik heb zojuist afscheid moeten nemen van mijn 2 hele lieve konijntjes...

Een paar dagen geleden kwamen familie van mijn buren om te vragen of wij nog konijntjes hadden die zij mochten hebben. Mijn ouders wouden al heel lang dat de konijnen weg gingen, maar dat wou ik niet. Ik heb maar gewoon gezegt dat het goed was. Ik wou tenslotte niet een spelbreker zijn. Nou, ze kwamen dan vrijdagavond de konijntjes halen. Het was al aardig donker toen ze kwamen en ik moest de konijnen nog gaan vangen. Ze zaten in een hele grote overdekte bak met heel veel zand erin. Ze hadden natuurlijk heel veel holen gegraven. Bij de eerste stap die ik zette stortte al meteen een hol in.
Nou, ik even een lampje halen om alles wat beter te zien, kom ik terug, zie ik 1 van de konijntjes (Sabrina) niet meer! Ik dacht dat ze zich verstopt had in een ander hol en ging dus even wachten tot ze er weer uitkwam. Het was inmiddels al helemaal donker en we besloten dan maar de volgende dag de konijnen bij het daglicht te vangen en weg te brengen. Ik 's ochtends om een uur of 12 de konijnen voeren, zie ik Sabrina nog steeds niet! Ik begon me al zorgen te maken en ging weer naar binnen. Mijn moeder was de enige die al uit haar bed was en die zat beneden aan de telefoon. Ik dacht: ik stoor haar maar niet en ging even zitten. Toen ze klaar was met telefoneren vroeg ze meteen of ik Sabrina al had gezien. Ik zei met tranen in mijn ogen: nee...
Mijn moeder pakte een bakje en we zijn toen samen naar de zandbak gegaan. Wij de hele tijd graven en zoeken naar Sabrina. Ik zei: '' Kijk daar dan eens". Ik wees de plek aan waar een hol was ingestord en mijn moeder begon te graven. Ze vond een dun pvc buisje, maar nog geen konijn. Een paar minuten later kwam er ineens een pluk haren tevoorschijn. Wij helemaal in de stress...
Kijken we goed, beweegt het! Ze leefde dus nog!
De spanning was alweer een stuk hoger en ik groef haar uit. Ze zat onder het zand en trilde helemaal. Het was zo'n schokkend beeld om te zien hoe je konijn zo'n nacht heeft overleefd en dan zo uit een dicht gat wordt getrokken. Het pvc buisje dat omhoog stak heeft haar waarschijnlijk al die tijd nog een klein beetje lucht toegevoerd! Als dat buisje niet in de grond had gezeten, was ze er waarschijnlijk niet meer... We namen haar snel mee naar binnen en ik heb een uur of 2 lang met een trillend, bang konijn gezeten. Ik moest huilen, het was mijn schuld dat ze onder het zand gekomen was. Die gedachte maakte me zo boos op mezelf... Mijn moeder vroeg of het niet beter was om haar even in een mandje te leggen. Dat hebben we gedaan. Ze had inmiddels al weer heel veel zand uitgespuugd. Ik had het andere konijntje (Dotty) ook even gepakt en bij haar neer gezet. Sabrina ging met al de kracht die ze nog had zo dicht mogelijk bij Dotty zitten. Het was echt aandoenlijk om dat te zien. Zo erg dat ze elkaar nodig hadden..

Dotty had de hele dag ook nog niks gegeten of gedronken, die leefde erg met Sabrina mee.
Ik heb beide met een spuitje water wat drinken gegeven, maar het meeste spuugde ze weer uit. Ook eten wouden ze niet. Ik heb ze een tijdje met rust gelaten en gewoon maar een broodje in het mandje gedaan. Dotty begon een klein beetje te eten, maar nog niet echt veel.
Een poos later ging ik even het mandje verschonen. Ik heb de konijntje voorzichtig opgetild en op de grond gezet. Het ging inmiddels al een stuk beter met Sabrina. Ze trilde niet meer en had haar oogjes al weer een stukje open. Toen ik het mandje uitklopte, kwamen er allemaal drolletjes uit en ze had al geplast. Ik was erg bij dat dat alweer functioneerde. Toen ik weer bij de konijnen was, begon Sabrina een beetje te lopen! Dat vond ik echt super! Ze had net zo goed verlamt kunnen zijn. Ik heb de konijnen weer in een schoon doekje neergelegd. Sabrina was echt al een heel stuk opgeknapt. 'S avonds zouden we met z'n vieren naar Bert Visscher (caberetiër) gaan. Omdat het al weer aardig goed ging met Sabrina, ging ik gewoon mee. Ik heb niet zo veel lol gehad, omdat ik telkens maar het beeld voor me zag hoe erg ze er aan toe was en ik nog met een vraag stond: zou ze nog leven als we weer terug zijn? De show duurde voor mij veel te lang en ik was moe toen we weer naar huis gingen. Ik ging meteen bij de konijnen kijken en Sabrina was aan het slapen en Dotty waakte over haar. Ik kon met een gerust hart naar bed. Ik ben de volgende ochtend heel vroeg uit mijn bed gegaan om de konijnen weer te verzorgen. Worden we opgebeld door die mensen, wanneer ze de konijnen op konden halen. Ik wou Sabrina en Dotty niet kwijt, maar mijn moeder zei: om 12 uur 's middags. Ik begon te huilen, dit was niet wat ik wou! Ik heb veel moeite gedaan om Sabrina weer beter te krijgen en dan moet ze maar ''gewoon'' weggebracht worden. Ik ging samen met mijn moeder de konijnen wegbrengen en dat viel me heel zwaar. Ik weet best dat het super lieve mensen zijn en dat ze de konijnen heel goed zullen verzorgen, maar het blijven toch mijn allerliefste konijnen. Ze zijn sterk geweest, maar ik ben ze nu alsnog kwijt...

Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.

**Geplaatst**: 01-10-06 14:22

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 01-10-06 14:22

aah zonde!!

Mijn konijnen moesten eerst ook weg, maar heb mijn ouders overgehaald ze niet weg te halen... Hoe oud waren ze?
Mijne zijn 4 en 10 Knipoog

gr Carmen

ps: STERKTE!!

**Geplaatst**: 01-10-06 14:30

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 01-10-06 14:30

Oh wat erg voor je..
Sterkte!!

**Geplaatst**: 01-10-06 15:14

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 01-10-06 15:14

Ahh, wat erg!!
Wel goed dat je het konijntje gevonden hebt, maar als ze dan toch weg gaan is het wel heel sneu...
Sterkte!

**Geplaatst**: 01-10-06 15:28

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 01-10-06 15:28

-> BB

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-06 19:41

Re: Vaarwel...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-06 19:41

thibeaulover schreef:
Hoe oud waren ze?
Mijne zijn 4 en 10

Van Sabrina weet ik niet hoe oud ze is omdat we haar een keer gratis opgehaald hebben. Dotty is een jaar of 2.

**Geplaatst**: 02-10-06 11:07

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 02-10-06 11:07

Jeetje, wat een verhaal. En wat een geluk dat Sabrina nog leeft!
Wel erg balen van je ouders dat ze gewoon wegmoesten, vooral na zo'n dag...

**Geplaatst**: 02-10-06 11:13

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 02-10-06 11:13

Ik vind het erg jammer. Want weet je, jouw konijnen hadden een pracht van een plek om te vertoeven, ze konden er optimaal konijn zijn en ze zouden er heel oud worden. Nu komen ze bij een moeder met kleine kinderen waarschijnlijk in een klein rothokje en dat zal ze flink tegenvallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-06 16:00

Re: Vaarwel...

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-06 16:00

ik ben gisteren op bezoek geweest bij de mensen die de konijnen hebben en het ging heel goed!
het meisje van 8 jaar oud vertelde trots dat zij Sabrina's oogje heeft schoongemaakt (moest elke dag gebeuren) en dat haar zusje van een jaar of 3 de konijntjes uit het hok pakt zonder problemen Lachen

ik ben super blij! ik heb Sabrina ook vast mogen houden en het ging echt super met haar! ik heb een nacht niet geslapen omdat ik bang was dat het niet goed zou gaan. na dit ben ik zeker dat het helemaal goed gaat komen ! Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-06 16:01

Re: Vaarwel...

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-06 16:01

foto's:
hier zaten ze dan: lief tegen elkaar aangekropen:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=8XITPXMM

dat is sabrina:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=7JDSYP7O

en dotty:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=6MYRD6A4

een bewerkte foto van mij:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=JW3F6UHW

**Geplaatst**: 04-10-06 17:09

Re: Vaarwel...

Geplaatst: 04-10-06 17:09

ahh wat erg!
Heel veel sterkte!