Ik wil even het verhaal vertellen over mijn Golden Retriever reu Syl van 2 jaar oud.
Ik wil al zolang als ik me kan herinneren een hond en een paard. En op 1 juli 2004 was het dan zover ik kreeg mijn lang verwachte Golden Retriever. Uiteraard helemaal goedgekeurde kennel en goed voorbereid gingen wij aan de slag.
Tot 3 weken geleden was alles geweldig. Syl is echt mijn droom hond die alles doet voor eten, spelen, zwemmen, knuffelen en met hondjes spelen.
Maar 3 weken geleden ontdekten we een bultje op zijn kop. We dachten er niet zoveel achter gewoon een opgezet talgkliertje of vetbultje. Maar achteraf zijn we toch heel erg blij dat we gegaan zijn. Het bleek namelijk kanker te zijn. Wij waren natuurlijk allemaal heel erg geschrokken want Syl is nog zo jong en de gezondste hond die ik ken heeft ook geen HD ofzo. Maar het leek allemaal niet zo erg te zijn want ze zouden gewoon het bultje verwijderen. Hij zou alleen wel een week een kap om moeten en het zou een flinke wond worden. Nou zo gezegd zo gedaan. Alles was goed gegaan en de kanker werd naar de patholoog gestuurd voor verder onderzoek.
Op 21 september kregen we daar de uitslag van. Het was niet goed de kanker zit nog veel dieper in zijn hoofd. Het was heel erg snel uitzaaiende kanker die vaak ook meteen in de lever/nieren zit. Op dat moment voelde ik de bodem echt even onder mijn voeten wegvallen. Natuurlijk weer heel erg geschrokken want we hoopten dat het nu gewoon over was.
De dierenarts heeft toen heel veel moeite voor ons gedaan en naar allerlei instituten enzo gebeld en we kregen 3 opties. 1. weer een operatie laten doen waarbij ze 2,5 cm diep zijn hoofd in gaan en daarbij ook de kauwspier raken (hij kan nooit meer kauwen) 2. Hem 5 weken achter elkaar hem 1x in de week laten bestralen (wordt hij niet ziek van, krijgt ook geen haaruitval). 3. Een soort proef laten doen waarbij ze allemaal water door zijn hoofd pompen.
De dierenarts stuurde heel erg aan op optie 2. Dan is er 50% kans dat hij het de komende 5 jaar niet weer krijgt en is het zeker dat op de plek waar ze bestralen het ook echt weg is. Dus deze donderdag moeten we voor het eerst naar Gelderland om hem te laten bestralen en wordt er een echo gemaakt om te kijken of het niet al uitgezaaid is.
Voor degenen die het hele verhaal gelezen hebben (of die dat niet konden opbrengen maar me toch willen steunen) help gewoon even hopen dat alles goed gaat donderdag. Alvast bedankt voor de steun.

Ik zei "zit" in de tuin en daarna "poot" en hij deed het ook nog!

Zoals ik mijn Sylliebillie ken een echte mafkees!