Geplaatst Charlie is een gecastareerde man van 2 jaar oud. of nou ja jong.
ik heb Charlie weg uit een frettenopvang waar ik een jaar stage gelopen heb en daarna nog een tijd vrijwilliger ben geweest. dus nou zal ik zijn verhaal gaan vertellen.
Charlie is een vrolijke gehandicapte fretje. Charlie kan niet helemaal normaal lopen op zijn achterbenen omdat hij een zenuwbeschadiging in zijn rug heeft. hij kan wel op zijn achterbeentjes lopen, maar kan niet zo super rennen, springen en klimmen als een normale fret. maar hij heeft echt geen pijn dat scheelt.
en dan vraag je af of hij zo geboren is of het hem is aangedaan?! Nou het is dus het laaste.
Charlie is al een pup van paar weken oud (oud genoeg om bij de moeder weg te gaan) in de opvang terecht gekomen waar ik stage gelopen heb. Charlie is door een meid uit Emmen weggehaald bij de eigennaar die Charlie een schop gegeven heeft. (waarschijnlijk omdat Charlie gebeten heeft!, maar pups doen dat vaker, hetzelfde als bij een hond) toen Charlie in de opvang terecht kwam verging hij van de pijn en zoals mij verteld is door de mensen die de opvang runnen gierde hij ook alles bijelkaar. ze zijn toen direct met hem naar de dierenarts geweest en rontgenfoto's gemaakt. waaruit bleek dat zijn achterbenen niet zo mooi aan toe waren door de schop van de eigennaar. dat is allemaal goed gekomen en weer goed gegroeid. maar Charlie kon nog steeds niet normaal lopen. dus toen zijn ze met hem naar een dierenkliniek gegaan. (hij is echt bang voor dierenartsen, gelukkig niet meer zo erg als eerst. als je eerst al binnen kwam gierde hij alles bij elkaar.) waar ze hem probeerde onder narcose te brengen, wat dus niet lukte omdat hij ook alles bij elkaar gierde. ze zijn toen met een karretje en narcosekast naar buiten gelopen, omdat hij daar rustig was.
toen hij eindelijk onder narcose was hebben ze allemaal testen bij hem gedaan. wat ze toen ook gedaan hebben is met allemaal naaldjes in de zenuwen prikken. naar uren testen kwamen ze er achter dat hij een zenuwbeschadiging in de rug had opgelopen van de mishandeling van zijn vorige eigennaar. maar dat hij voor de rest super gezond was. toen dat naar buiten kwam, was er direct al afgesproken dat Charlie nooit herplaats zou worden maar een adoptie fret zou worden omdat hij extra en andere zorg nodig heeft dan een gezonde fret.
toen ik nog in de opvang stage liep had ik nog een ratje. eerst was ik niet zeker van een fret. en daarom kwam ik ook in de opvang op mijn vrije dagen om te helpen. eerst anderhalf jaar met fretten gewerkt en toen er pas 1 genomen. maar ik had altijd al gezegt dat als mijn ratje dood zou gaan dat ik dan wel een fretten in huis wou nemen. ik had er al 1 geadopteerd, en pittig dame die niet herplaatsbaar was vanwege erge bijtgedrag. (Sheera) toen die dag kwam dat mijn ratje overleed heb ik direct gezegt dat ik niet de eerste tijd weer een beestje in huis wou hebben. maar naar meer dan een maand begon het toch te kriebelen omdat ik gewend was om elke dag mijn eigen beesie om me heen te hebben en door de kamer te laten lopen. dus toen heb ik in de opvang gezegt dat ik mijn adoptiefret Sheera samen met 1 van haar maatjes die ook niet meer herplaatsbaar was in huis te nemen. ik kende die fretten overens erg goed. maar dat werd mij sterk afgeraden door de eigenarese van de opvang, om het feit dat ik met mijn ouders zat. ze zei ook direct dat het geen leuke fretjes waren om in huis te nemen en dat het helemaal niet leuk zou zijn voor mensen met geen ervaring met fretten, (mijn ouders dus) toen kregen we voor de grap over Charlie. want ja, meneer zou toch nooit herplaats worden.
toen ik thuis was ben ik erg over gaan nadenken en ook met mijn ouders over gehad. want tja, Charlie is een schat en ook lekker vrolijk. dus toen heb ik ze opgebelt en gezegt dat ik Charlie wel een huisje wou aanbieden, ik zou kooi alles meekrijgen omdat altijd al van Charlie was geweest. ik heb gebeld toen ik in de winkel stond of hij een mandje wel lekker zou vinden en ik heb wat voer gekocht en de rest heb ik allemaal bij hun in de winkel gekocht toen ik Charlie kwam ophalen. ik kon niet wachten dus ik mijn moeder op een donderdag avond aangekeken om hem op te halen. ze had er eerst geen zin in, maar ze heeft het gelukkig wel gedaan. dus ik direct opgebelt en gezegt dat we er aankwamen om Charlie op te halen. daar aangekomen moest ik alleen nog papier werk invullen. en Charlie kon mee. Charlie werd nog losgelaten in de woonkamer bij hun omdat het zijn laaste keer zou zijn daar. het was voor de mensen van de opvang erg moeilijk. Ad3 en Aal moesten allebij huilen, omdat ze nooit gedacht hadden dat hij ooit een huisje zou krijgen. maar ik kwam er toch vaak genoeg dus ze zouden hem nog wel eens zien en genoeg over hem horen.
dus vanaf die tijd had ik een fret in huis. Charlie zit alleen, om het feit dat hij geen andere fret acepteerd. ze hebben in de opvang al van alles geprobeerd om hem samen te krijgen met een maatje, maar hij valt andere fretten direct aan. zelfs vrouwtje moest hij niks van hebben en hij toen zelfs nog een ongeholpen man. maar het vrouwtje werd bij de trailies omhoog gegooid door hem. maar hij moet ook niks weten van katten, honden en geiten.
het is een super vrolijk beestje. ik heb hem in juni laten castareren en sinsdien is hij nog vrolijker geworden. hij doet nu niks anders dan (voor zijn doen) door het huis te racen, springen en je uitdagen.
hoop dat het lukt om de foto's te plaatsen. en anders hier is Charlie.
lekker dol!!!!
lekker in de sneeuw
tunnels graven...
