Ik heb vanmorgen besloten om mijn ratje in te laten slapen.
Fay is nou iets ouder dan 2 jaar, toen fay anderhalf jaar was had ze zo'n grote tumot zitten die we gelukkig weg konden halen (heb ik samen met de DA gedaan waar ik stage liep) na die operatie is ze zo erg opgeleeft dat ze heel erg vrolijk was en ze deed echt vanalles weer..
3 maanden geleden heb ik haar zusje (Mexx) inlaten slapen omdat die echt helemaal op was. Op 1 of andere manier heb ik het gevoel alsof Fay me dat heel erg kwalijk neemt. Sinds dien kan ik Fay niet meer optillen, vasthouden of aaien. Ook vanaf dat Mexx er niet meer is heeft Fay een ernstige baarmoederontsteking gekregen.. die na 3 weken medicijnen geven pas over was. Nu een week geleden heb ik weer bloed aan de achterhand ontdenkt (waarsch weer baarmoederontsteking). Vanmorgen zat heel dr buik onder het bloed en dr staart en handjes. Ze kan heel erg moeilijk lopen met haar achterbenen en ze slaapt bijna heel de dag door. Ze wordt soms wel wakker als ik haar roep om een cracker te geven.
Ik heb daarom vanmorgen besloten om haar vanmiddag in te laten slapen.. ze heeft veel pijn en ze is ook al zo'n beetje bejaard (in rattenleeftijd). Vanmorgen om 11 uur heb ik de DA gebeld voor een afspraak en ik kan pas om half 4 terecht. Ik probeer heel de dag bezig te zijn met alles en niets als ik maar niet aan vanmiddag moet denken..
Ik ben blij dat ik mijn verhaal er 'uitgetypt' heb, en ik hoop dat t niet al te dramatisch zal zijn vanmiddag... gelukkig gaat mijn moeder ook mee, dat vind ik wel fijn..
En vanavond maar een mooit plekje in de tuin uitzoeken voor dr...