Vandaag is onze hond ingeslapen.
Romy was een golden retriever x border collie, en een ONTZETTEND lieve hond.
Wij kochten hem als pup, en heeft zijn 13 jarige leven bij ons doorgebracht.
Ik als klein kind, en romy als kleine pup, werden samen groot.
Op het einde, was hij op.
Hij is vorig jaar augustus geopereerd aan een tumor in zijn bek/kaak. Toen wouden de dierenartsen hem al opgeven, maar hij heeft nog een jaar mogen leven.
De dierenartsen zeiden dat ze zijn bek wel schoon konden maken, en de rotte tanden eruit konden halen. Maar aan die tumor konden ze weinig doen, dan schoonspuiten en voor een deel weghalen.
Dus het groeide toch steeds verder.
Eten ging niet meer zoals vroeger. Vroeger schrokte hij het weg, en was gek op balletjes.
Als we speelden in het park met onze andere hondjes (2 jack russells), probeerde hij wel naar de bal te springen, maar hij durfde hem niet te pakken omdat het pijn deed aan zijn tanden.
De laatste week plastte hij overal in huis, met wat bloed erbij..
Hij heeft gelukkig niet heel erg geleden, de paar laatste maanden van zijn leven,
dus daarom hadden we besloten om hem nu in te laten slapen.
Dit was het goeie moment.
We konden hem wel oplappen, maar dan zou hij WEL lijden totaan zijn dood..
Daarom was het beter voor hem, om nu te gaan.
Wanneer je al je liefde geeft
Aan je allerliefste dier
wanneer het goed bij je heeft geleefd
doe je hem plezier met het te helpen uit zijn lijden
wat zal het dankbaar zijn om van dit leven te kunnen scheiden
zonder al die onnodige pijn.
De pijn brengt enkel mensen smart
hij zal het niet meer weten
bewaar de liefde in je hart door het niet te vergeten.
En denk aan de herinnering, en aan al het plezier
Dat wat je samen heb beleefd, jij en je lievelingsdier.