Balou was 11 jaar en dement. We waren bij de dierenarts om te kijken hoe hij er lichamelijk voorstond, want dat het een aflopende zaak was wisten we, maar hij zou gewoon mee naar huis gaan was het plan..
Balou kreeg een verdoving omdat hij helemaal in paniek raakte. Hij is heel erg bang bij de dierenarts dus dit was voor hem de minste stress en het veiligst voor de dierenarts.
Uit het onderzoek bleek dat hij rugpijn had. Ook sloeg zijn hart een soort van tussenslag.
Hij lag ook niet normaal te ademen, meer een soort van hijgen.
Toen hebben we besloten om het niet meer wakker te laten worden. Dit was gewoon het beste voor hem. Hij heeft igg nog een paar fijne maanden gehad, die die bij ons kon slijten ipv het asiel waar wij hem vandaan hebben.
Deze foto's zijn de dag ervoor gemaakt door MoonWencke en mij. We wisten toen nog niet dat dit de laatste foto's zouden zijn...
Monique, bedankt voor de foto's!
Op de foto's ziet hij er ook echt oud uit, niets meer over van de hond die we uit het asiel haalde.