Geplaatst Mijn vriend heeft sinds 2 jaar een valkparkietje, gonzo. deze is erg nerveus, lijkt wel een beetje een tik te hebben en lijkt niet echt in staat om te leren. Mijn vriend heeft hem met de hand opgevoed en dus issie wel tam, maar het duurt ZO lang voor hij iets leert en veel dingen leert hij ook gewoon niet. Hij heeft een enorm grote papegaaienkooi met allemaal speeltjes en dingen erin om hem te vermaken. Omdat we een vogel alleen zielig vonden hebben we sinds een half jaar een andere valkparkiet erbij, fonzie. na wat opstartproblemen zijn ze nu dikke vriendjes geworden. We hadden gehoopt dat een andere vogel erbij Gonzo wat afleiding zou geven en hem minder schreeuweig zou maken. Probleem is dus dat gonzo nog steeds een zenuwpik eersteklas is. Hij loopt constant door de kooi te rennen, echt van dat stereotype gedrag, begint om zes uur 's ochtends te schreeuwen (terwijl er een goede donkere deken over de kooi gaat 's nachts) en mijn vriend wordt er dus horendol van. De andere vogel doet dit niet,die kijkt hem aan alsof hij gek is
.Ze komen bijna iedere dag wel een paar uur uit de kooi, krijgen veel aandacht, hebben zoals gezegd veel speeltjes en elkaar. Het is nu op een punt gekomen dat mijn vriend zich alleen maar ergert aan de dieren, en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. We hebben hem geprobeert te leren dat schreeuwen niet helpt door dat gedrag te negeren en als hij wel stil is hem te belonen en uit de kooi te laten, maar zoals gezegd, we zijn intussen anderhalf jaar verder en hij doet het nog steeds. Ze krijgen echt veel aandacht, maar mijn vriend kan natuurlijk ook niet de hele dag met ze bezig zijn...
Wat kunnen we nu nog doen? Het zijn echt lieve beestjes verder, eigenwijs en grappig, en ik vind principieel dat een dier dat ik (of mijn vriend dus) aanschaft voor het leven bij me blijft, maar ik ben bang dat mijn vriend binnenkort zo gefrustreerd is dat hij er chickenwings van maakt
Oja, de kooi staat op de slaapkamer van mijn vriend, waar hij ook het meest te vinden is. Gonzo schreeuwt ook als hij uit de kooi is, maar dan wel iets minder. Meestal zit hij dan op je schouder te slapen en dan is het ook goed, maar hij kan natuurlijk niet de godganse dag uit de kooi en bij een van ons zitten, aangezien hij ook best een sloopvogeltje is en de neiging heeft om over het toetsenbord te rennen enzo
normaal geen probleem en dan is hij er ook gewoon uit,maar soms gaat het gewoon niet en dan worden we echt gek van hem.Wie weet de oplossing? of kunnen we ze beter naar iemand met een voliére ofzo toebrengen? dat zou ik echt erg vinden, maar wil wel het beste voor onze vogeltjes
wie heeft de gouden tip?
Om die reden zijn ze ook bij ons terecht gekomen. Intussen zijn ze door veel regelmaat al een stuk rustiger, alleen het mannetje kan nog weleens in zichzelf tsjippen omdat hij zich nu een beetje verwaarloost voelt door z'n vrouwtje (die is broeds). 