Geplaatst Josje is in al die jaren nog nooit ziek geweest. Ze is 1x erg van slag geweest omdat ze een steen had opgegeten en ze moest toen geopereerd worden.
Een tijdje geleden begon het ons op te vallen dat Josje benauwd was. Naar de DA en hij begon gelijk over een baarmoederontsteking. Daar begreep ik niets van maar voordat we het wisten was ze al geopereerd.
We zijn in 2 weken wel 8x bij de DA geweest. Hij prutste maar wat aan en uiteindelijk wist hij niet meer wat te doen.
We zijn toen naar een andere DA geweest voor een second opinion. Daar bleek dat Josje nooit geopereerd had mogen worden en dat ze een zeer zware longontsteking, een bronchitis en een perforatie van de slokdarm had. Ook bleek ze te zijn gereanimeerd (dit heeft de 1e DA stellig ontkend)
Na een aantal antibioticakuren en ander medicijnen leek ze er weer boven op te komen. Ook de controlefoto's leken er goed uit te zien.
Nadat we de dosering van de medicijnen hadden verlaagd begon Jos weer benauwder te worden. Dus de dosis weer verhoogd maar ze verbeterde niet.
Vanavond was ze weer erg benauwd en besloten we toch maar weer de DA te bellen. We konden gelijk komen en ik zei tegen mijn man dat ik bang was dat we haar niet meer meekregen.
Ik nam dus haar handoekje mee waar ze altijd onder lag in haar mandje.
Ze liep mee naar buiten en deed nog een plasje, huppelde achter mijn man aan naar de auto. Ze waggelde wel een beetje dus ik tilde haar op. Ik ging in de auto zitten met Jos op schoot zoals je een baby vasthoudt. Zo lag ze heel vaak bij me. Toen gooide ze in 1x haar hoofd achterover en ik zag in haar ogen dat het niet goed was. Ik heb haar geschud en haar naam geroepen maar het was te laat.
Ik ben met haar in de tuin gaan zitten want ze was nog niet overleden maar het was duidelijk dat het niet lang zou duren. De DA gebeld en ze bood aan om bij ons langs te komen. Echt super van haar..
toen ze kwam was Josje al overleden.
Een andere DA van de praktijk heeft Josje steeds behandeld. Maar toen ik zei dat ik voor Josje belde wist zijn collega gelijk over wie ik het had. Echt een superpraktijk.
Ze hebben heel veel voor Jos gedaan maar het heeft niet mogen baten.
We zijn best verdrietig dat ze er niet meer is. De kinderen (2 en 3 jaar) hebben nog afscheid van haar genomen en we hebben haar in haar handdoek in een doos gelegd. De meiden hebben haar toegedekt.
Morgen gaan we haar begraven.
Dag lieve Josje, je was een kanjer
*17-02-1995 - 13-05-2006*
mooi dat jullie dit samen met je gezin nog een plekje kan geven ( lees ; de kinderen hebben haar toegedekt ) Heel veel sterkte 
