Nu bleek dat er wormen in de stront zaten. We hebben de dierenarts gebeld, en die zij dat het vliegenlarven waren. We moesten gewoon alle kak en al het haar wegdoen en goed ontsmetten.
Ik dus zoveel mogelijk weggedaan, maar voor Milan werd het een beetje te veel, en ik besloot dus om morgen (vandaag dus) de rest te doen. We zetten haar in de ex-keukenkast die werd ingericht als kooi, op het terras. Hooi, eten en water erin, en ze was klaar voor de nacht.
Ik heb de hele nacht wakker gelegen, amper een uurtje of twee geslapen en ben een paar keer gaan kijken. Zelf vond ik het maar stom, dat ik zo ongerust waren, ze had tenslotte niets ernstig. Elke keer dat ik ging kijken, was ik bang dat ze dood zou liggen, maar ze was inorde.
's Morgen (na even te hebben geslapen) ging ik weer kijken. Ik zag direct dat het niet inorde was. Milan zat in een hoekje. Ik nam haar op bij haar nekvel, maar ze reageerde niet echt. Ze ademde nog wel. Volgens mij was ze verlamd.
Haar buik was nat, en vies, net zoals het hooi. We hebben haar binnen genomen en probeerden haar met een spuitje te doen drinken, maar het mocht niet baten.
Ik wist dat het geen zin meer had, en heb haar in de kooi bij de andere konijnen gelegd. Die kwamen alledrie even snuffelen en bleven dan op een afstandje. Het duurde niet lang, of het was voorbij.
Nu is ze weg, en ze komt niet meer terug.

25-01-2005 tot 05-05-2006
Het is zomer,
De dagen zijn warm,
Het perfecte weer voor in mei,
Maar vandaag ontbreekt er iets,
Jij bent er niet meer