Geplaatst Het leek me leuk om even alle fotos op een rij te zetten van Pukkie met de nodige tekst erbij.
In 2005 ergens in april werden er wederom weer twee kleine ongelukkige musjes bij me ondergebracht die uit het nest waren gevallen, ze kwamen bij me om uit te groeien tot een volwassene en dan weer terug te keren naar de natuur. Gelukkig hadden ze het eten als snel door, het was wederom weer veel werk om ze elk half uur te voeren en zodra het licht werd ging mn natuurlijke wekker weer af omdat de dames honger hadden. Ik heb de ene Pukkie genoemd, en de andere Ginny.
Hier waren ze net een paar uurtjes bij me.
Ze groeiden echt waanzinnig hard, echt ongeloofelijk hoeveel die kleine dingen op kunnen schrokken.
Toen was ondertussen ook het derde musje erbij gekomen, die ik de naam Luna had gegeven, die heeft maar tevens heel even bij me gezeten, ze miste net nog de nodige veren om te vliegen en kon nog niet zelfstandig eten.
Met zn drietjes op een rijtje (vlnr Ginny, Pukkie, Luna)
En natuurlijk word er ook geslapen als je buikje weer zo vol zit.
Toen ging Luna weg, en gingen Ginny en Pukkie steeds meer proberen te vliegen.
Maar zelfstandig eten ging nog niet, nee, ze moesten nog wel gevoerd worden.
Pukkie de vreetzak.
Toen gingen ze echt vliegen, zelfstandig eten konden ze ook al. Ginny kon het perfect, Pukkie wou wel...maar kon het niet, dr vleugeltje was lam, en ze stortte steeds weer neer, maar ik kon niet Ginny erbij houden, dadelijk waren ze allebei teveel aan me gehecht en Ginny was er klaar voor...Dus ik had geen keus, Pukkie moest maar blijven want als ik die ook uit zou zetten zou ze zo dood zijn, opgegeten door de katten of honden, en dat kon ik dr natuurlijk niet aan doen. Ginny ging terug naar de andere mussen op de manege waar ze gelukkig meteen goed opgenomen werd door de rest van de mussen.
De tijd verstreek en Pukkie ging stees beter vliegen, en toen op een geven moment was het lamme vleugeltje weggetrokken...maar doordat ik dr zolang had gehouden was ze teveel aan me gehecht geraakt...als ik dr roep komt ze nu naar me toe, ze zit op mn schouder en drinkt uit mn mond, zit met te beppen (nu zit ze op mn hoofd te maffen) E houd gevechten met mn oorbellen (dat is geen fijn gevoel) Als ik dr nu zou uitzetten zal ze het niet redden, dus oke, ze mocht blijven.
Hier was dr kuikenbekje bijna weg
Nu vliegt ze elke dag los door mn kamer en heeft toegang tot dr eigen kooi, savonds doe ik hem dicht en sochtends weer open (nee ze schijt niet heel mn kamer onder) Ik weet nog dat ik een keer vergeten was om mn raam dicht te doen, die stond wagenwijd open, en puk was los, ze heeft 7 urr lang in mn kamer rondgevlogen zonder dat ze is weggevlogen, en mn kamer is niet heel groot, ze durft ook niet uit mn kamer want daarbuiten kent ze het niet, ik heb nu weer een opvangmusje en ze is heel jaloers op, als ik met de kleine bezig ben vliegt ze hem aan.
Zo ziet ze er nu uit.
En het bewijs dat ze nu wel kan vliegen
Zo zijn er nog veel meer dingen die ik over dr kan vertellen, namelijk dat ze altijd mn oogshaduwkwastjes jat en die dan meeneemt naar dr kooi, ik ben dr echt al veel kwijt. Ofdat ze het leuk vind om hooi in mn kast te leggen of die ene keer dat ik was vergeten mn sieradenkistje dicht te doen en toen kwam ik na school mn kamer binnen, lagen al mn oorbellen over de vloer omdat madame ermee aan de haal was gegaan.
