De tuindeuren stonden open, zoals wel vaker als het lekker weer is en Cindy (het hondje van mijn moeder) en Lotte waren een beetje in de tuin aan het scharrelen.
Toen Lotte wel een beetje lang wegbleef riep ik haar: Lotte!!
Maar ze kwam niet, ik roepen en roepen, normaal komt ze meteen als ik haar roep dus ik voelde meteen dat er iets niet goed was.
Ik de tuin ingelopen, de steegjes achter de tuin door, maar nergens zag ik Lotte.
Ik ben naar de auto gelopen, misschien dat ze daar heen was gegaan, ook geen Lotte.
Ik raakte al behoorlijk in paniek, en bleef maar roepen: Lotte!! Lotte!!
Ik kwam een andere straat in waar een moeder met haar dochter liep, heeft u misschien een klein wit hondje gezien?
Nee zei de mevrouw, als er hondje hier liep dan had mijn dochter hem zeker gezien zei ze lachend.
Dus ik weer roepen, opeens gaat een stukje verder in de straat een autodeur open en daar komt Lotte uit!
Ze kwam naar me toe rennen en ik tilde haar vlug op.
Toen ik het verhaal aan mijn moeder vertelde zij ze dat die week daarvoor ook al een labrador was gestolen en die is niet meer terug gevonden.
Afschuwelijk toch?
Mensen die nemen de honden mee om ze te verkopen, en denken echt totaal niet aan de baasjes die waarschijnlijk helemaal stuk zijn als hun hond weg is.
Ik heb nog geluk gehad want mijn Lotte is een enorme piepkont, ze zal wel ontzettend hebben gejankt in die auto, zeker toen ze hoorde dat ik haar riep.
Misschien hebben ze haar daarom wel weer laten gaan....
Ik vind het echt heel erg dat mensen tot dit soort dingen in staat zijn alleen maar voor wat centen

