Uiteindelijk vertrokken en vrij vlot daargeraakt, enkel wat file op de ring.
Van de fokster kregen we een tuigje, leibandje, zak eten, zak pensstaafje en een speeltje mee. Ze had het heel moeilijk en toen ik haar de zakjes doopsuiker gaf, kwamen de tranen boven

Afscheidsknuffel:

Toen we de auto instapten en de verkeersinformatie hoorden, bleek er nog een hoop file te staan. Omdat we echt geen twee uur of langer wouden terug rijden en dan zeker niet in een file, hebben we besloten om toch even naar zee te gaan, we waren er toch vlakbij. Daarenboven was Feya echt hyperkinetisch en niet stil te houden.
Dus op naar het strand. Eerst wat gedragen maar dan de doop met het zand.

Ik kan echt niet meer hoor...

Dus weer in de armen

Even demonstreren hoe goed ik al aan de leiband loop, dankzij nonkel Bengel en nonkel Quick had ik meteen door wat de bedoeling was!

En toen naar huis vertrokken...
Kennismaking met de bench en haar speelgoed (draad lag er omdat mijn vriend naar een film keek).

Moe maar voldaan!

Ze doet het echt prima! Was niet ziek in de auto, heeft al vier keer een plasje buiten gedaan, is speels, heeft geen kik gegeven bij het onweer, kijkt niet om naar de katten.