Ik heb een hele bijzonder getekende poes, Yenna.
Ze is een halve boskat/ of iig een wildekat.
We hadden haar vanaf jongs af aan en dat ging heel goed, ze was wel heel eenkennig en kwam alleen als ik haar riep ook lag ze alleen bij mij op schoot alleen op mijn bed etc. etc..
Nu is ze 2 jaar en toch jaagt ze graag en niet zoals onze andere kat maar ze is echt steeds op jacht.
nu was ze ineens 4 dagen vermist. Ik was echt in rep en roer mijn katje. mijn meid. weg
Maar ik had zo onwijs sterk het gevoel yenna leeft wel.
mijn moeder dacht dat haar was overkomen maar ik wist gewoon ergens dat ze nog leefde.
En nu vanochtend half 9 ging ik naar me werk en ik zag yenna.
Wel wat dunner en beetje donkerder vacht (natuurlijk van steeds buiten zijn) maar het was zeker weten yenna.
Ik riep haar op de normalte toon zoals ze altijd naar binnen moet komen.
Ze gaf ook antwoord op de manier zoals ze altijd deed. Maar toen ik naar haar toe wilde gaan omdat ze uit haar zelf niet kwam. gaf ze een paar angstaanjagende kreten. Ze was doodsbang.
We denken dat ze ergens heel erg van geschrokken is en eerst vertrouwen terug moet krijgen.
Of kwam ze alleen terug om te laten zien of ze leefde.
want nu is ze weer weg..
ik weet het niet.
maar ik voel me stuk prettiger ze leeft.
en als ze ervoor kiest in het wild te leven dan moet dat maar, ik weet wel dat ze leeft en daar gaat het om.
altijd op jacht
altijd onze andere kat aan het uitdagen
alles goed in de gaten houden
mis je meid
i love you