Geplaatst ik heb dus een kat, Gijsje. Ze is 18, en ik 12 dus ik ken haar al mijn hele leven. Ik ben helemaal aan haar gehecht en ik kan me geen leven zonder haar voorstellen...
Vorig jaar kreeg ze blaasontsteking en iets met haar nieren. Ze ging op dieet, en alles ging weer goed. Toen begon afgelopen maandag het gedonder weer... Ze ging kotsen, en heeeeeel hard miauwen. (en dan niet een beetje hard, nee, echt heel extreem hard) en als je haar aanraakte was het schreeuwen, en ze gaf ook de hele tijd pijn-miauwtjes, van die hele lage zielige kreuntjes... En ze wou niet meer eten, drinken, poepen... Wij dachten dus dat ze verstopt zat... Echt heel zielig... en toen ging ze heel zielig in een hoekje zitten... wij waren helemaal bang dat het mis ging...
Toen begon ze vandaag weer met die miauwtjes, je kon haar niet aanraken, ook niet rustig aaien, alles deed pijn. Het ging helemaal niet goed. Wij dus snel de dierenarts bellen, had geen dienst. Wij vonden het wel een noodgeval, dus ander nummer bellen. Toen konden we komen. We konden haar niet in zo'n reiskooitje doen, dat was té zielig en te pijnlijk, dus ging ze mee in dr mandje.
Bij de dierenarts zei hij dat ze heel erg pijn in haar rug had, maar echt heel erge pijn, dus ze moet nu elke dag pijnstillers. Daarna zal het waarschijnlijk beter gaan.. arm beestje. Wij waren allemaal heel bang dat ze dood zou gaan, gelukkig ligt ze nu gewoon weer rustig in haar mandje, maar ze heeft nog steeds pijn...
we moeten volgende week foto's laten maken bij haar rug, of ze wat gebroken heeft...
Ik hoop echt dat ze 100 wordt.
Sorry ik moest het effe kwijt.
