
Ik ging naar dat arme vogeltje dat vasthing. De ravage was enorm! Onze wevervogels binden altijd takjes aan elkaar met nestmateriaal (gras, touwtjes,...). Op zo'n plaats zat die zebravink dus met een teentje vast en hing daaraan te bengelen. Alles onder het bloed, het teentje bijna af, het pootje waarschijnlijk op meerder plaatsen gebroken!

Met een hand heb ik het zebravinkje genomen en met de andere hand met de schaar in dat grote kluwen van draadjes gesneden tot hij los was. Dan zaten er nog vele draadjes zo strak rond dat teentje, dat het onmogelijk leek ze er af te krijgen zonder het teentje te beschadigen. Toen keek ik nog eens beter en tot mijn ontzetting zag ik dat hij door zijn gespartel en zijn eigen gewicht het teentje al bijna had afgetrokken! Zo'n vogelpootje is zo klein en zo fragiel, daar was geen redden meer aan


Ik heb zoiets soortgelijks al eens meegemaakt en ben toen met mijn vogeltje naar de dierenarts gegaan. Die heeft toen zonder veel omhaal een schaar genomen en dat teentje afgeknipt. Want verdoving en zo, daar is bij zo'n beestje blijkbaar geen beginnen aan. Die vogel heeft daarna nog jarenlang met een teentje minder doorgeleefd. Ik heb dus al mijn moed bijeengenomen en bij het zebravinkje hetzelfde gedaan!



Ik hoop echt dat ik de juiste beslissing heb genomen. Hij zit nu binnen in de noodkooi (zonder zitstokjes) en heeft net wat zaadjes die op de bodem lagen opgegeten. Dat lijkt me alvast een goed teken.
Ik hoop zo dat hij het haalt. Ik voel me zo schuldig ook. Arm diertje.
Als hij de nacht haalt ga ik morgen eens kijken hoe de rest van dat pootje er uit ziet...