. toen pakte ik de andere, de ogen waren uitgepuild, ik had tranen in mijn ogen, hij was dood... Ik legde hem in de kliko en zag dat hij nog wat bewoog, en toen heb ik hem, nouwelijks over mijn hart verkrijgend, de schep erop geslagen... Snel stond ik hard te huilen, en voelde ik dat ik bijna flauw viel. Ik moest de volliere snel uit, en zitten... Ik vind het zó ontzettend erg! Ik heb er nachtmerries van, ik zie die oogjes nog van hem... Ik denk er alleen maar aan, huil erom, ik ben misselijk etc... Ik vind het zo erg.. Terwijl, die vogeltjes het sowieso niet hadden overleefd, ik vind het zo ontzettend erg... Ik heb het wel de baas verteld. Ik wou het eventjes kwijt.Thanks for reading

)