Geplaatst 
) een dagje wezen 'meedraaien' bij de dierenarts. 
We zitten bij Dierenkliniek Alkmaar van E. Grevelt (en zijn vrouw M. Grevelt
). We vinden 'm zelf erg goed, hij is altijd lief voor de dieren en 't is een echte DIERENarts, geen dierenARTS. (Zoals hier ergens een topic daarover was. 
) Er zijn daar 2 assistente's: Petra en Marleen...Ik kwam daar aan, ze waren net even bezig, dus ik, verlegen als ik ben
, bleef even in de wachtkamer zitten. M'n moeder was d'r ook nog. Toen kwam Petra, en die nam me mee de spreekkamer in, m'n moeder ging weg. Ik stelde me aan iedereen voor, en kreeg even 'n soort 'rondleiding' van Marleen. Ze liet me alle 'kamertjes' zien en legde bij wat dingen iets uit. Ze vertelde dat ze waarschijnlijk niet echt hulp nodig had, en dat ik er als 't ware maar achteraan moest 'huppelen', iets moest vragen als ik iets wilde weten, enz. Dusja, ik eerst 'n beetje verlegen op afstand van de behandeltafel zegmaar gaan staan, toekijken hoe de da een kat onderzocht.Even later werd ik wat minder verlegen (ik ben op zich spontaan, maar alleen als ik ergens al wat langer ben en ik me dus meer op m'n gemak voel...
) en ging ik bij de tafel staan aan de zijkant, Edwin (de da) onderzocht die kat en Petra hield 'm vast. Mirjam (de vrouw van Edwin) was achter bezig met wat dingen voor een operatie te ontsmetten en weet ik veel wat en Marleen weet ik niet wat die deed. Toen Edwin de kat had onderzocht, geënt, etc ging die weer naar huis, en er kwam een vrouw met 1 hond (weet niet wat voor ras, vuilnisbakkie volgens mij) die gewoon los liep en heel braaf was.
Zouden mijn hondjes nooit doen, zo zenuwachtig als die zijn. 
Maarja, die kat was 'n zwarte kater van 13, Buddy, die op haar schouders zat. (Net zoals bij "heksen" altijd. )Eerst werd de hond onderzocht, geent, niks bijzonders, waarna die op de grond naast een stoel ging zitten die daar stond. Toen kwam de kat, ook niks bijzonders, 't zelfde verhaal. Dus ze waren klaar met die kat, en ik denk; die 'klant' is klaar. Niet dus. "Wachten jullie hier even?' zegt ze tegen Buddy en de hond (weet niet meer hoe die heet), en ze ging weg. Ik denk; wat gaat díé nou weer doen?
Maar toen kwam ze trug met 2 katten over haar arm: Een soort 'lapjeskat' en 'n sneeuwwitte, vette, grote kater. Eerst die lapjeskat, dat was Monero geloof ik, die was 18 en ging de laatste tijd juist weer vooruit, want die had vorige keer iets.
Daarna werd die op de grond gezet. Buddy was onder de stoel waar de hond naastzat gaan zitten, Monero ging aan de andere kant naast de stoel zitten. Toen de witte kat, die onderzocht werd, die had last van stijfheid aan z'n achterpoten en sleepte daarmee af en toe, dus die kreeg een prikje met 'n spierversterkende vloeistof zegmaar. Daarna die op de grond, en die ging op de stoel zitten. Zag eruit alsof 't aangeleerd en ingestudeerd was. Naja, die vrouw was toen wél klaar.
Ze hadden 't nog even over een plant (Het zal wel ) die achter de balie had gestaan, die bleek van haar te zijn geweest maar die moest weg omdat hij te groot werd ofzo. Dusja, ze moest er een nieuwe voor in de plaats geven. Naja, dat was niet zo interessant dat gesprek. Toen was er 'n soort pauze qua afspraken, de tijd waar ze de dieren die ze hadden gingen opereren, die geopereerd moesten worden. Dus ik blij, m'n eerste operatie ging ik zien.
Naja, ik naar achter met hun mee. D'r was een hond, en die had sinds kort last van z'n ballen. Volgens z'n baasje deed hij de laatste tijd raar. (Vind je 't gek? ) Hij moest dus gecastreerd. (Nu nog?! 12 jaar en 8 maanden... 
)Onder narcose gebracht, operatietafel neergelegd, etc etc. Sneetje in z'n buik vlak voor z'n balzak gemaakt, eerste bal d'ruit geduwd, heel gedoe met weer dichtnaaien, bloedvaten 'afbranden', weet ik veel wat. (Wel leuk en vooral interessant natúúrlijk.
) Ik was in ieder geval blij dat ik nu zéker wist dat ik tegen bloed en operaties kan, aangezien ik 't niet echt had gezien daarvoor, wel veel op tv natuurlijk... Maarja, je weet maar nooit. Mirjam voerde de operatie uit, Petra assisteerde. Petra moest van Mirjam ook nog op mij letten trouwens, of ik niet ging staan wankelen zegmaar. Wij grinniken. Nouja, de pijn van zijn ballen werd dus veroorzaakt door 'n bloedvat dat naar 1 bal toeging en was gaan irriteren, was 'n beetje groen en donkerpaars en heel vaag.
En de bal was uitzonderlijk klein. De ander niet zo héél klein, maar voor de grootte van de hond ook nog mini zegmaar. Oja, en hij had nog 'n rottende tand... Bloed bij z'n tandvlees, allemaal aanslag, pus, weet ik veel... Víés! Stínken! Niet normaal...
Vonden de da's en assi's ook trouwens. Zij komen ook niet dagelijks een rottende tand tegen... Tand eruitgetrokken, de rest van z'n hele gebit was perfect schoon... Later 1 konijntje gehad die een abces van ongeveer 3 cm dik (wow
) op z'n wang had, en morgenochtend geopereerd wordt. Kan ik dus niet zien, jammer. Verder alleen honden en katten gehad... 1 bruine Labrador, Sico, die echt óverenthousiast was!
Dat beest was ontzettend groot, sterk, en met 3 mensen amper te houden. Dus die vrouw en man (zijn baasjes) én Petra moesten moeite doen om 'm vast (en stil) te houden. Was wel grappig.De rest was niet 'bijzonder', alleen normale entingen, onderzoeken, het gewone zegmaar. Al blijft 't natuurlijk leuk.
't ís en blijft met dieren. Ik weet nu in ieder geval écht 100% zeker dat ik da wil worden, en de da'en en assi's vonden 't leuk dat ik er was, ik ga vanaf nu dus vaker dit doen. Blijjj Laat je 'n berichtje achter? Zou wel leuk zijn.
x Chantal
.