
Gisteravond, met oud en nieuw, hadden we een logé bij ons: Jack Russel hondje, Max. Ontzettend speels. We hebben zelf 2 chihuahua's. Ik was met m'n gezin weg, de honden zaten allemaal in hun bench. We waren bij Lara en haar familie, feestje daar, vanwege oud en nieuw. Lara is overigens ook de 'eigenaresse' van Max. Dus wij gingen om 't uur even controleren hoe 't hier met de honden was, ze even uit de benches halen, even spelen, vervolgens weer in de bench en dan gingen we weer naar Lara.
De Chinchilla's zitten allemaal in 'n grote, ruime kooi. Nu is het zo, dat baby-chinchilla's ontzettend klein zijn; ze zijn nu tussen de 5 en de 10 cm. Dus wij hebben altijd een soort plastic aan de zijkanten en hout aan de onderkanten van de kooi, zodat de kleintjes niet door het tralies kunnen. Maar wat bleek dus; in het hoekje waar ze altijd zitten hebben ze het hout een beetje weggeknaagd. Het gat was net groot genoeg om erdoor te gaan, voor 'n mini-chinchilla'tje dan. Dus blijkbaar was de kleinste en zwakste, maar tevens de eigenwijste en slimste chinchilla, Kwak, ontsnapt. Normaal gesproken is dit geen probleem, want in de kamer kunnen ze nergens naartoe en onze hondjes doen ze niks en zijn heel zorgzaam. (Gaan altijd likken.

Maar toen we met de hondjes aan het spelen waren, dook Max ineens héél plotseling onder de Chinchillakooi. Dus ik schrok daarvan, want hij deed daarvoor niks. Daar begon hij heel speels en wild een beetje te 'springen' (voor zover hij dat kon, onder de lage Chinchillakooi waar hij met moeite nog net onder kon liggen

Ik pak dus de kleine Chinchilla Kwak, die daar lag. Ik schrok me dood! Z'n hele oogbol lag er aan één kant uit, z'n neus en nekje bloeden, en hij was eerder dood dan levend...


Dus toen m'n moeder wegwas, keek ik even naar Kwak. Hij bewoog niet meer, ik voelde ook geen hartje meer kloppen, en vreesde (of misschien was ik eerder blij, dat hij niet nog leefde terwijl m'n vader 'm dood zou maken) dat hij dus al dood was. Even bewoog ik m'n handen 'n beetje, en duwde 'm een beetje anders, nog steeds lag hij slapjes en doodstil. Hij was hoogstwaarschijnlijk al dood. M'n vader kwam, en heeft even in de garage waar Lara en ik niet bij waren " voor de zekerheid " z'n keeltje doorgesneden. Daarna had hij 'm in de groene bak gegooid.

Nu hebben we dus nog maar 2 baby-chinchilla's, een bijna volwassen en 2 volwassen Chinchilla's. Max heeft dus zo gespeeld met Kwakje, dat die zijn leven is kwijtgeraakt. Kon Max ook niet echt iets aan doen, niemand natuurlijk. Lara voelt zich enorm schuldig over Max, maar we hebben haar zo duidelijk mogelijk gemaakt dat ze zich niet schuldig moet voelen.
Kwak, r.i.p... Heb je niet lang gekend, maar zal je toch wel missen.

Sorrie voor dit verhaal, ik moest het even kwijt om het op een rijtje te zetten en het allemaal goed te verwerken. \het is allemaal gister gebeurd, het was kwart voor 11 's avonds dat Max Kwak pakte. Gelukkig had ik gisteravond afleiding...
x Chantal.
