Geplaatst Vandaag zat ik (als gewoonlijk) lekker achter de laptop, toen m'n broertje als een speenvarken begon te gillen. Ik naar boven, naar de hond. Deze lag onder de tafel. Schuim uit d'r bek, ogen rolde bijna uit d'r kassen en haar hele lichaam schokte hevig. Mijn broertje gilde: Focus, focus, ze gaat dood. Ik herkende het als een epileptische aanval, maar schrok wel Snel alle stoelen aan de kant, zodat ze de plaats had om haar niet te bezeren. Natuurlijk gebeuren deze dingen als m'n ouders niet thuis zijn, dus deze maar gelijk gebeld. Nu, een uurtje later, ligt ze weer vertrouwd aan m'n voeten te snurken, maar ow, wat is dat eng! Ze heeft zeker een minuut liggen schokken, schuimen. Daarna was ze erg instabiel, kiepte zo om met lopen en keek afwezig uit d'r mooie diepbruine ogen.
Gezien haar leeftijd, zal dit niet de laatste aanval zijn. Ik hoop het natuurlijk wel, maar vrees dat het langzaam maar zeker meer zal worden. Dit is afwachten wat de volgende dagen ons brengen Zal het bij deze ene aanval blijven of zullen er meerdere volgen. Ik hou haar in de gaten.
^ Focus.
, waar ik dus niet blij mee ben, maar ze ''wacht'' hoe het zich gaat ontwikkelen... Moeders... 
) en uit de buurt blijven.
). Zolang het niet regelmatig is of vaker dan 1x in de maand, is er helemaal geen reden voor paniek!
