mandy_b_s schreef:een auto-fobie had hij vroeger al, in de buurt van de weg raakt hij erg in paniek van de langs-suizende auto's. Terwijl hij er wel gewoon in durf, graag zelfs, want dit betekent meestal een bos waar hij niet vaak heen wandelt, het strand of op training (agility, gaat super goed trouwens ) !
Pas moest ik op het strand heel hard achter hem aan. een auto van de reddingsbrigade reed behoorlijk hard, en rocky er achteraan. Toen hij nadat ik me rot gerend had eindelijk terug kwam ( wat moet ik dan ? als de auto stopt komt hij eronder, stopt hij niet weet ik ook niet wat er gebeurt ! ) moest hij aan de lijn. Hij maakt het zichzelf af en toe zo moeilijk...
Nu kwamen er steeds meer dingen bij. Achter katten aan vliegen, is op zich ook niet vreemd, maar hij rent zelfs de voordeur uit met visite, zodat ik hem door de straat richting de weg achterna kan rennen. dit probleem lossen we nu op door hem op te sluiten in de woonkamer, als wij de deur open doen voor de visite.
We hebben ook al een plastic tape op het raam geplakt, omdat hij naar iedere kat/voorbijganger blafte, en er erg dominant van wordt. Nu ziet hij dat dus niet meer.
Na deze dingen kwamen de fietsen. Het begon met S'avonds op open stukken de hond niet meer los kunnen doen, omdat hij heel hard achter fietsers met ronddraaiende ( herriemakende ) dynamo's aanging. Dan zie je hem niet, en de fietser kan dus ook in paniek raken omdat hij heel intimiderend over komd, en aanvallend en daardoor hard weg fietsen, waardoor rocky er achteraan blijft rennen.
Toen kwam het probleem, dat hij nu ook over dag achter iedere fiets aanrent, grommend, blaffend en bijtend.
ik fiets vaak ook lange stukken met hem, aan de riem. Dit vindt hij vaak wel eng, maar na even over halen door hem mee te " trekken" (goh wat klinkt dat ruw ) gaat hij als een speer naast de fiets. ik kan er niet zeker over uit maken of hij zo hard rent omdat het eng is, of omdat hij harder wil. Hij blijft wel rennen en rennen tot ik hem haast niet meer bijhoud. Daarom oefenen we veel, en bouwen we het langzaam aan op.
Nu rent hij dus achter alle fietsen aan. Mijn probleem is dat vaak mensen niet stoppen, en hij vaak pas later terug komt. als de mensen stoppen en ik de kans heb om boos te worden op hem, dan doet hij het de volgende keer weer.
Een rondje bos is dus niet leuk, en het park ook niet, want daar komen fietsers. Afleidingsmanouvres als ik de fiets eerder zie ( kijk eens wat een geweldig speelgoedje/lekker koekje/loop je even mee die kant op ? ) willen wel eens helpen.
Nu kwamen er pas ook de rolschaatsen bij. Waarschijnlijk door het geluid dat deze dingen maken. hij valt kids op rolschaatsen nu dus ook aan. maar het gaat hem puur om de rolschaatsen, het kind zelf doetie niks. Kinderen kunnen hier enorm van schrikken, harden weg rolschaatsen, en door de paniek mischien vallen.
Paarden. Ja, ook mijn geliefde trouwe viervoeters zijn niet meer veilig. Als we door het bos lopen, of rondom het meertje/ het strand en er rijden pony/paarden, vliegt meneer erachteraan. ik probeer hem dan voor te zijn, ze eerderr te zien en hem op tijd vast te maken, maar probeer zo'n paard maar eens te vertellen netjes stil te blijven staan tot het monster gevangen is. rocky wil spelen. En om het nou zover te laten komen dat hij eens een trapterug krijgt van een paard, en ik mijn vriendje verlies wil ik niet.
Ik hoop niet dat er nog meer dingen bij komen, maar ik plaats het hier om te vragen of jullie a.u.b. nuttig advies hebben waar we iets mee kunnen. uitlaten is niet leuk meer. zelfs in de dichte hondenuitlaat die we aan de overkant gaat niet.. de hekopeningen zijn aan de onderkant niet goed dicht, zodat meneer er met echte boosheid en paniek onderdoor zou kunnen. De weg op,
Dan kan ik wel verder lopen, naar mini-uitlaatjes die dicht zijn, maar op hij daar zo gelukkig van wordt ?
ik zoek naar een oplossing, de methode, of de tip. alles is welkom.
Bedankt !
p.s. ; ik ga op de vereniging ook eens vragen wat ik kan doen, maar ik weet niet of ze met dit soort gevallen bekend zijn en anders zoek ik een gedragstherapeut o.i.d. voor hem
het is voor hem ook niet fijn overal vast aan de lijn te moeten.
verhaal wat ik al eens getypt heeft, een half jaar geleden ongeveer.
inmiddels zijn we al een heel stuk verder.
meneer is een stuk minder brutaal, gaat veel minder achter dingen aan (alhoewel katten altijd een probleem zullen blijven)
loslopen bouwen we langzaam op, steeds iets verder/langer.
vertrouwen geven is vertrouwen krijgen. misbruikt hij dat, gaat hij voor de rest van de wandeling vast.
hij pakt het braaf op, en is veeeel meer op mij gefocust met uitlaten.
Helemaal zelf opgelost, zonder hulp. mijn moeder was tegen het opbouwen van stukjes loslopen, enz., maar ik wilde het gewoon proberen. het moet er toch van komen en gelukkig gaat het goed.
alleen met echte interessante dingen (katten of andere beestjes. ) is zn aandacht spontaan weg.
maargoed.. het gaat al vele malen beter !