Geplaatst Ik ben ontzettend bang voor spinnen, echt panisch, en ik vond dat dat maar eens afgelopen moest zijn. Dus als je dan toch bij iemand thuis komt die grote spinnen heeft, dan moet je er ook aan geloven
Femke heeft het als een ware therapeut aangepakt
Men beginne met een klein, rustig baby spinnetje, een grammostola aureostriata, oftewel aureootje 
Eerst even bij femke op de hand, maar toen moest ik eraan geloven:Argwanende blik, ik lach wel maar ben er duidelijk niet gerust op
Ging op zich best goed, aureootje gedroeg zich engelachtig en mijn zenuwtjes konden het best aan zo.
Maar toen... toen was het tijd voor het echte werk. Femke viste een knoeperd van een grammostola rosea (oftewel, roosje) uit haar terrarium. Daar hadden mijn zenuwtjes meer moeite mee
Eerst een flinke tijd naar het dier gekeken op de hand van fem, maar toen de stoute schoenen aangetrokken en... *slik*had echt weke knietjes hoor... maar gewoon door de angst heengebeten en net zolang blijven staan tot de angst wegzakte... toen was ik eigenlijk alleen maar gefascineerd door het dier, heb hem van alle kanten bekeken
Hier nog wat close upjes... Roosje is een schat van een spin (nooit gedacht dat ik die woorden ooit uit zou spreken
), heel erg mooi en rustig, echt een zen-spin.. beweegt zich heel langzaam, en het voelt niet naar aan Het was echt een enorme stap voor me, en ben toch best een beetje trots dat ik het gedaan heb.. de volgende stap is om over mijn angst voor rennende spinnen heen te komen. Lieve rustige spinnen als roosje en aureootje vind ik niet meer eng, maar als een spin besluit om een rondje te gaan joggen ga ik er toch echt nog steeds vandoor
Het was echt een hele ervaring, ben blij dat ik het doorgezet heb, spinnen zijn gewoon mooie fascinerende dieren
) om me eens met een kikker te confronteren. Eens kijken wat er gebeurt. 
echt heel knap dat je dat zomaar durft 
] ik het ook wel aan! 
