
Het kleintje is er een uit een gevonden nest. Haar broertjes en zusjes waren allemaal redelijk snel "mak" en kwamen naar mensen toe. Behalve zij en zij zat dus met vier maanden nog steeds in het asiel.
We hebben de poezen eerst even uit elkaar gehaald, omdat de oudste het maar niks vond om 's nachts in een kamertje te zitten met zo'n raar klein ding en nogal wat kabaal ging maken (niet bevorderlijk voor je nachtrust

Meerdere keren per dag ga ik nu even buurten bij het kleintje. Ze schoot weg zodra de deur open ging. Zodra ik begon te praten, kwam ze er wel aan, maar ging als een gek overal kopjes tegenaan geven (geur afgeven), ook tegen mijn broek. Ze zat echt geen seconde stil. Ik pakte haar na verloop van tijd dan op en ging er even mee op m'n arm staan. Dat vond ze prima. Helemaal melken en kwijlen

Waar het eigenlijk om gaat: Nu zijn we een paar dagen verder en ze wordt al rustiger. Gaat languit naast me op de grond liggen en ik kan overal aankomen. Ik ging vanmiddag op m'n knieen liggen, met m'n hoofd heel dicht bij de grond. Werd mijn gezicht helemaal gewassen en uiteindelijk beet ze zachtjes in mijn wenkbrauw

